بارانِ بی‌انتها؛ انسان در مقامِ دریافتِ فیوضات الهی

بارانِ بی‌انتها؛ انسان در مقامِ دریافتِ فیوضات الهی

✍️«وَ إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَ مَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ.» هیچ چیزی نیست مگر اینکه خزائن آن در نزد ماست و ما آن را جز به اندازه‌ای مشخص و معلوم نازل نمی‌کنیم. ما هر چیزی را نازل می‌کنیم؛ بنابراین، خیرات و فیوضات همه از بالا نازل شده است. همه چیز از بالا به پایین می‌آید. پس ما دریافت‌کننده‌ایم، دائماً میهمان و دریافت‌کننده.
و چون دریافت‌کننده‌ایم، از ما چیزی به بالا نمی‌رسد؛ یعنی خیری از ما صادر نمی‌شود…

در حدیث قدسی خواندیم: «اگر همه‌تان باتقواترین انسان‌های روی زمین شوید، چیزی از این تقوا به خدا نمی‌رسد.»
خداوند دائماً فیض‌دهنده است، نه دریافت‌کننده. این ماییم که می‌گیریم، نه اینکه چیزی به او بدهیم. پس هیچ‌کس نباید گمان کند که می‌تواند خودش آغازگر عشق‌ورزی، مهرورزی، یا تعالی باشد.
هرچه قرار است نصیب انسان شود، باید به او نازل شود، باید روزی‌اش گردد، باید برایش برسد.
باید برایش بیاید.
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️

الغیث اللامتناهي والانسان في مستوی تلقي مناهل الفیض الالهی

🔖 «وَاِن مِن شَئٍ اِلاّ عِندَنا خَزائِنَهُ وَمانُنزّلَهُ الاّ بِقَدَرٍ مَعلُومٍ» أي لاشیئاً هناک الا ان لدینا مانمتلکه ونُنَزِّله بنسبة محددة وواضحة.
فأننا نُنزِّل کُلَّ شَئ ولذلک فأن مظاهر الخیر ومناهل الفیض کلها تُنزَل مِنَ الأَعلی فکلها تأتي من العُلی الینا وعلیه نُعتَبَر نحن المتلقین والمستلمین والضیوف وممن یتلقی کلَّ شئ علی الدوام وبما اننا المتلقون ولایصعد منا شئٌ نحو الأعلی لاخیرَ یُصدَرُ عنا.
نقرأ في الحدیث القدسي «اذا ما أضحیتم کلکم أکثر الناس تقویً علی وجه الأرض لاینال الله شیئا منها».
فالله تعالی هو صاحبُ منهل الفیض علی الدوام لا المُستَلِم لأننا نَحنُ مَن نَتلقّی لامَن نَهِب له شیئاً ولذلک لایحق لأحد أن یظن بأنه یستطیع ان یکون هو البادئ في عملیة التفاني بالحُبّ ومُمارسة التودِّد والتسامي.
فکل ما من المفترض أن یَنالَهُ الانسان ویَحظی به لابدَّ أن تُنزَل عَلیهِ من الأعلی ویُرزَق بها ویَنبغي أن تصل الیه.

📚المصدر: مخیم التفکیر والذکر (7)

#الاستاذ_شجاعی
@INTshojaee

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.