قسمتی از زندگینامه و خاطرات عارف شهید احمد علی نیری انسان جامع یکی از دوستان شهید نوزده ساله بودم که راهی جبهه شدم . توی دوکوهه دنبال یک آشنا می گشتم . بعد از نماز از حسینیه حاج همت بیرون آمدم . چهره یک جوان برایم آشنا بود. جلو رفتم و سلام کردم. گفتم: فکر کنم شما رو توی جلسات …

#شهیدان چشم به راهند تا ما سر به راه شویم و از راهی که رفته‌اند برویم و رو به راه شویم این چشم‌ها چشمه‌های نورند چشم انتظار جوشش ما برای پیوستن به لشگریان ظهور چشم‌های پاکی که چشم از حرام بسته‌اند و در حرم یار چشم گشوده‌اند چشم‌هایی که بازماندگان را ندا می‌دهند که نه خوفی هست و نه حزنی …