احادیث ائمه (ع)

? حضرت امام کاظم علیه السلام : « رجب ماه بزرگى است كه خداوند (پاداش) نيكى ها را در آن دو چندان و گناهان را پاك مى كند. » #این_الرجبیون ? @samtekhoda3

⭕️ «وقت ظهور» درقرآن ? مفَضَّل میگوید از آقایم حضرت صادق پرسیدم: آیا ماموریت مهدی منتظر، وقت معینی دارد و مردم باید بدانند کِی خواهد آمد؟ حضرت فرمود: «حاشا که خداوند وقت ظهور او را طوری معین کند که شیعیان ما آن را بدانند!» عرض کردم، آقای من! چرا؟ فرمودند: «وقت ظهور همان ساعتی است که خداوند فرمود: ❄️ يسْأَلُونَكَ …

? #حدیث_روز ? امام علی(ع): «كفى بالرجلِ غفلة أن يضيّع عمره فيما لا ينجيه» در غفلت آدمى همين بس كه عمر خود را در راه چيزهايى كه او را نجات نمى دهد هدر كند. ? ميزان الحكمه ج8 ص491 ? @Qaraati

? #ماه_رجب ? امام کاظم(ع): رجب، نام نهری دربهشت است که ازشیر سفیدتر واز عسل شیرین تر است، پس هرکس یکروز از ماه رجب راروزه بدارد، خداوند ازآن نهر به او خواهدنوشاند. ?اقبال الأعمال،ص635 ? @Qaraati

حدیث سست‌ترينِ دشمنان امام علی (عليه السلام) أوهَنُ الأَعداءِ كَيدا مَن أظهَرَ عَداوَتَهُ سست ترينِ دشمنان از جهت حيله و نيرنگ، آن است كه دشمنى اش را آشكار سازد(غرر الحكم، ح3258 )

حدیث خودپسندی، مانع پیشرفت امام علی (عليه السلام) الإعجابُ يَمنَعُ الازدِيادَ خودپسندى و غرور، مانع پيشرفت و كمال است(نهج البلاغه، حكمت 167)

حدیث عیب خویش بنگر امام علی (عليه السلام) طُوبى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النّاسِ خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد(نهج البلاغه، خطبه 176)

حدیث بالاترین آسایش امام صادق (عليه السلام) أروَحُ الرُّوحِ اليَأسُ عَنِ النّاسِ بالاترين آسايش، چشم اميد بركندن از مردم است(ميزان الحكمه، ج13، ص561)

حدیث اهمیت مشورت امام کاظم (عليه السلام) كانَ [الامامُ الكاظِمُ (عليه السلام)] عَقلُهُ لاتُوازي بِهِ العُقُولُ و رُبَّما شاوَرَ الأسوَدَ مِن سُودانِهِ؛ هيچ انديشه‏اى با انديشه امام كاظم (عليه السلام) برابرى نمى ‏كرد و [با اين حال] چه بسا با يكى از خادمان سياه خود مشورت مى‏كرد(مکارم الاخلاق ،ص319)

حدیث تحمّل مصیبت‌ها آسان شود اگر … امام هادی (عليه السلام) : مَن كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِن رَبِّهِ هانَت عَلَيهِ مَصائِبُ الدُّنيا و لَو قُرِضَ و نُشِرَ؛ هر كه را از جانب پروردگارش حجّتى باشد، هرچند مصيبت هاى دنيا او را با قيچى تكّه تكّه كنند و پراكنده‌اش سازند، بر او سبُك آيد.(تحف العقول،ص483)