احادیث ائمه (ع)

زایران حسینی حضرت امام صادق (عليه السلام): إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ ص تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَيْنِ ع فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ. كامل الزيارات، ص 118 حضرت فاطمه دختر پیامبر به خاطر زایران پسرش حسین حاضر شده و برایشان استغفار می کند.

زیارت امام حسین علیه السلام حضرت امام هادی النقی (عليه السلام): إِنَّ لِلَّهِ بِقَاعاً يُحِبُّ أَنْ يُدْعَى فِيهَا فَيَسْتَجِيبَ لِمَنْ دَعَاهُ وَ الْحَيْرُ مِنْهَا. تحف العقول، ص 483 خدا مکانهایی دارد که دوست دارد مردم دعا کنند و خدا اجابتشان کند کربلا نیز از آن مکان ها می باشد.

سجده و لطف خدا حضرت امام علی (عليه السلام): لَوْ عَلِمَ الْمُصَلِّي مَا يَغْشَاهُ مِنْ الرَّحْمَةِ لَمَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ السُّجُودِ. عيون الحكم، ص 417 اگر نمازگزار بداند که چه رحمتی او را فرا می گیرد دیگر سر از سجده بر نمی دارد و همواره مشغول عبادتش می باشد.

غافلگير شدن در نعمت حضرت امام حسین (عليه السلام): الِاسْتِدْرَاجُ‏ مِنَ‏ اللَّهِ‏ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْرَ. تحف العقول، ص 246 استدراج از خداى سبحان نسبت به بنده آن است كه به او نعمت فراوان دهد، و توفيق شكر را (به دليل غفلت و قدرناشی) از او بگيرد.

امتحان سخت حضرت امام باقر(عليه السلام): أَشَدُّ النَّاسِ بَلَاءً الْأَنْبِيَاءُ ثُمَّ الْأَوْصِيَاءُ ثُمَّ الْأَمَاثِلُ فَالْأَمَاثِلُ. الكافي ج‏2، ص 253 شديدترين بلاها به سراغ انبيا مى‏آيد و بعد از آن به سراغ اوصيا مى‏رود و سپس به سراغ كسانى كه با انبيا و اوصيا تناسب بيشترى دارند.

فضیلت جمعه حضرت امام باقر(عليه السلام): الْخَيْرُ وَ الشَّرُّ يُضَاعَفُ‏ يَوْمَ‏ الْجُمُعَةِ. بحار الأنوار، ج‏86، ص 350 پاداش اعمال خوب و بد در روز جمعه مضاعف است.

اطاعت خدا حضرت امام هادی النقی (عليه السلام): مَنْ أَطَاعَ الْخَالِقَ لَمْ‏ يُبَالِ‏ سَخَطَ الْمَخْلُوقِين‏. تحف العقول، ص 482 كسى كه از خدا اطاعت مى‏كند ، از خشم مردم باكى ندارد.

امتحان در دنیا حضرت امام باقر(عليه السلام): اِنَّمَا يُبْتَلَى‏الْمُؤْمِنُ‏فِي‏الدُّنْيَاعَلَى‏قَدْرِدِينِه‏. الكافي، ج‏2، ص 253 فرمود: همانا مؤمن در اين دنيا هر مقدارى كه دين و ايمان داشته باشد به همان اندازه مورد امتحان و آزمايش قرار مى گيرد.

ضرورت یادگیری مسائل دینی حضرت امام باقر(عليه السلام): لَوْ أُتِيتُ بِشَابٍ‏مِنْ‏شَبَابِ‏الشِّيعَةِلَايَتَفَقَّهُ‏فِي‏ الدِّينِ لَأَوْجَعْتُهُ. المحاسن، ج‏1، ص 228 اگر جوانى از جوانان شيعه را نزد من بياورند كه به مسائل دين – و زندگى – آشنا نباشد، او را تنبيه و تأديب خواهم كرد.

پیامد دشنام گویی حضرت امام کاظم (عليه السلام): مَاتَسَابَ‏اثْنَانِ‏إِلَّا انْحَطَّ الْأَعْلَى إِلَى مَرْتَبَةِ الْأَسْفَل. الدرة الباهرة، ص 35 هيچ گاه دو تن به هم دشنام ندادند جز آن كه بالاتر به مرتبه فروتر سقوط كرد.