احادیث ائمه (ع)

«صله رحم» حضرت امام صادق (عليه السلام): صِلُوا أرحامَكُمْ و بِرّوا بِإخْوانِكُمْ وَ لَوْ بِحُسْنِ السَّلامِ وَ رَدِّ الجَوابِ؛ كافى، ج 2، ص 157، ح 31 صله رحم نماييد و به برادران (دينى) خود نيكى كنيد، هر چند سلام كردنى نيكو و دادنِ پاسخ سلام باشد.

«بهترين برادر» حضرت امام حسن عسکری (عليه السلام): إخوانِكَ مَن نَسِىَ ذَنبَكَ و ذَكَرَ إحسانَكَ إلَيهِ؛ بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۷۹ بهترين برادر تو كسى است كه خطايت را فراموش كند و احسان تو را به خود ، به ياد آورد.

«گفتار ماندگار» حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): قَولُ الرَّجُلِ لِلمَرأةِ،إنّي اُحِبُّكِ لا يَذهَبُ مِن قَلبِها أبَداً؛ كافي، ج 5، ص 569، ح 59 گفتن مرد به همسرش كه، « دوستت دارم» هيچ گاه از قلب او بيرون نمى‏رود.

« حکم مواد مست‌کننده و مخدر » حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): ألا إنَّ كُلَّ مُسكِرٍ حَرامٌ، و كُلَّ مُخَدِّرٍ حَرامٌ، و ما أسكَرَ كثيرهُ حَرامٌ قَليلُهُ، و ما خَمَّرَ العَقلَ فَهُوَ حَرامٌ؛ كنز العمّال ، ح۱۳۲۷۳ بدانيد هر مست كننده اى حرام است، هر ماده تخديرگرى حرام است، و آنچه بسيارش مست كند، اندك آن نيز …

«دو گروه هميشه مريض» حضرت امام رضا (عليه السلام): اِثْنانِ عَليلانِ اَبَدا، صَحيحٌ مُحْتَمٍ وَ عَليلٌ مُخَلِّطٌ ؛ فقه الرضا، ص 340 دو گروه هميشه مريضند، سالمى كه پرهيز مى‏كند و مريضى كه پرهيز نمى‏كند.

« عظمت و برکت ماه رمضان » حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): لَو يَعلَمُ العِبادُ ما في رَمَضانَ لَتَمَنَّت أن يَكونَ رَمَضانُ سَنَةً؛ فضائل الأشهر الثلاثة ، ص ۱۴۰ ،ح ۱۵۱ اگر بندگان می‌دانستند كه در رمضان چه [بركاتى] هست، آرزو می‌کردند كه رمضان، يك سال باشد.

« بهشت بی‌حساب میخواهی؟ یا علی » حضرت امام باقر(عليه السلام): مَن دَخَلَ عَلَيهِ شَهرُ رَمَضانَ فَصامَ نَهارَهُ وقامَ وِردا مِن لَيلِهِ وَاجتَنَبَ ما حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ، دَخَلَ الجَنَّةَ بِغَیر حِسابٍ؛ فضائل الأشهر الثلاثة ، ص ۱۲۳ ،ح ۱۳۰ هر كس ماه رمضان بر او وارد شود و او روزش را روزه بگيرد و بخشى از شبش را به عبادت …

« ماه میهمانی خدا » حضرت امام باقر(عليه السلام): شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ رَمَضانَ، وَالصّائِمونَ فيهِ أضيافُ اللّهِ وأهلُ كَرامَتِهِ؛ فضائل الأشهر الثلاثة ، ص ۱۲۳ ،ح ۱۳۰ ماه رمضان، ماه رمضان! روزه‌داران در آن، ميهمانان خدا و اهل كرامت الهی‌اند.

« حکم مواد زیان‌آور و کشنده » حضرت امام رضا (عليه السلام): کلُّ نافِعٍ مُقوٍّ لِلجِسمِ فيهِ قُوَّةٌ لِلبَدَنِ فَحَلالٌ و كُلُّ مُضِرٍّ يَذهَبُ بِالقُوّةِ أو قاتِلٌ فَحَرامٌ؛ فقه الرّضا عليه السلام ص ۲۵۴ هر چيز سودمند و نيروزا براى جسم كه موجب تقويت بدن می‌شود، حلال است و هر چيز زيان‌آور كه نيروى آدمى را می‌گیرديا كشنده است، حرام …

«زيارت و شفاعت» حضرت امام رضا (عليه السلام): ما زارَني أحَدٌ مِن أولِيائي عارِفاً بِحَقّي إلّا شُفِّعتُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ؛ میزان الحکمه، ج5، ص125، ح8175 هيچ يک از دوستانم مرا با شناختِ حقّم زيارت نمى‏كند مگر اين كه در روز قيامت شفاعتم از او پذيرفته مى‏شود.