احادیث ائمه (ع)

معنای غیبت امام صادق(ع) الغيبَةُ أن تَقولَ في أخيكَ ما سَتَرَهُ اللَّهُ عَليهِ. الکافی، ج4،ص85  غيبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه خداوند آن را پنهان كرده است.

  محبوبترین مردم پیامبر(ص): إنَّ أحَبَّ النّاسِ إلَى اللَّهِ يَومَ القِيامَةِ أطوَعُهُم لَهُ وأتقاهُم. الکافی ،ج5 ،ص 340  محبوب ترينِ مردم در نزد خداوند در روز قيامت ، فرمانبرترينِ آنها نسبت به او و پرهيزگارترينِ آنان است .

  زیارت حضرت عبدالعظیم امام هادی(ع): لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِيمِ عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ. کامل الزیارات ،ص324  اگر

نیکی به بندگان امام علی(ع): نِعمَ زادُ المَعادِ الإحسانُ إلَى العِبادِ .عیون الحکم ، ص494  نيكى كردن به بندگان، چه نيكو توشه اى است براى آن جهان.

حق و باطل امام حسن مجتبي عليه السلام : بين الْحَقِّ وَالْباطِلِ أرْبَعُ أصابِع، ما رَأَيْتَ بَعَيْنِكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَقَدْ تَسْمَعُ بِأُذُنَيْكَ باطِلاً كَثيراً.(تحف العقول،ص 229 ؛ بحارالأنوار،ج 10،ص 130)  بين حقّ و باطل چهار انگشت فاصله است. آنچه كه را با چشم خود ببينى حقّ است؛ و آنچه را شنيدى يا آن كه برايت نقل كنند چه بسا باطل …

  طلب حاجت از اهلش امام حسین(ع): لاتَرفَعْ حاجَتَكَ إلّا إلى أحَدِ ثَلاثَةٍ: إلى ذي دينٍ أو مُرُوَّةٍ أو حَسَبٍ. بحارالانوار ،ج75،ص118  جز به نزد يكى از اين سه كس حاجت مبر: ديندار يا صاحب مروّت يا داراى اصالت خانوادگى

رسيدگي به كار دين در روز جمعه امام باقر(ع): اُفٍّ لِلرَّجُلِ المُسلِمِ لايَفرُغُ نَفسَهُ فِي الاُسبُوعِ يَومَ الجُمُعَةِ لأَِمرِ دينِهِ الخصال،ص393 اُفّ بر مسلمانى كه در روز جمعه هرهفته براى رسيدگى به كاردين خود ،دست از كار نمى ‏كشد

دانش و فریب مردم پیامبر(ص): مَنِ ابْتَغَى الْعِلْمَ لِيَخْدَعَ بِهِ النَّاسَ لَمْ يَجِدْ رِيحَ الْجَنَّة مكارم الأخلاق ، ج ۲ ،ص ۳۶۳ هر كس در پىِ دانش باشد تا با آن ، مردم را فريب دهد، بوى بهشت را استشمام نمى كند.

تمنای شهادت پیامبر(ص): مَنْ طَلَبَ الشَّهَادَةَ صَادِقاً أُعْطَاهَا وَ إِنْ لَمْ تُصِبْه. عوالي اللئالي ،ج1،ص101 هر كس به راستى خواهان شهادت باشد به (مقام) آن مى رسد، هر چند به شهادت نرسد

دست نیاز به نااهل امام علی (ع): فَوْتُ الْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا. نهج البلاغه، حکمت 66 با نيازمندى به سر بردن ، آسانتر است از دست نياز به سوى نااهل دراز كردن.