احادیث ائمه (ع)

رسولُ اللّه ِ (ص) :    أمّا علامةُ المُسرِفِ فأربَعةٌ : الفَخرُ بالباطِلِ ، و يَأكُلُ ما لَيسَ عِندَهُ ، و يَزهَدُ في اصطِناعِ المَعروفِ ، و يُنكِرُ مَن لا يَنتَفِعُ بِشَيءٍ مِنهُ .( تحف العقول ، 22)  نشانه اسراف كار چهار چيز است : به كارهاى باطل مى نازد ، آنچه را فراخور حالش نيست مى خورد ، در …

امام علي (ع) :    ما ابتَلَى اللّه ُ أحَدا بمِثلِ الإملاءِ لَهُ .(نهج البلاغه ، خطبه 116)  خداوند هيچ كس را به چيزى همانند مهلت دادن به او، آزمايش نكرده است

امام حسين (ع):    إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَيکم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَيکم فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ [بحارالأنوار،ج 74،ص 205]  نياز مردم به شما ، از نعمتهاي خدا بر شما است، از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد.

امام علي (ع) :    قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِى فِيهِ وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِى قَلْبِهِ . ( نهج البلاغه،حكمت41)  قلب احمق در دهان او و زبان عاقل در قلب او قرار دارد .

امام حسن مجتبي (ع):    أكْيَسُ الْكَيِّسِ التُّقى، وَ أحْمَقُ الْحُمْقِ الْفُجُورَ، الْكَريمُ هُوَ التَّبَرُّعُ قَبْلَ السُّؤالِ.[إحقاق الحقّ،ج 11،ص 20 س 1؛بحارالأنوار،ج 44،ص 30.]  زيرك ترين و هوشيارترين افراد، شخص باتقوا و پرهيزكار مى باشد ؛ أحمق و نادان ترين افراد، كسى است كه تبهكار و اهل معصيت باشد؛ گرامى ترين و باشخصيّت ترين افراد، آن كسى است كه به …

امام حسن عسكري (ع) :   لِلقُلوبِ خَواطِرٌ مِن الهَوي و العُقُول تَزجُر و نزادُ فِي التَّجارُبِ عِلمً مُستَأنَف و الإعتِبار يُفِيد الرّشاد(نزهة الناظر، ص 72)  دل ها را خاطره هايي از هوا و هوس است، ولي عقل ها مانع مي شوند و در کوران تجربه ها، دانش تازه اي به دست مي آيد. پند و عبرت گرفتن، مايه هدايت است.

امام حسن عسكري (ع) :   أَزهَد النّاس من تَركَ الحَرام(تحف العقول، ص 519)  زاهدترين مردم كسي است كه حرام را ترك نمايد.

امام علي (ع) :    أسهِرُوا عُيونَكُم ، و ضَمِّرُوا بُطُونَكُم ، و خُذُوا مِن أجسادِكُم ، تَجُودُوا بها على أنفُسِكُم ( غررالحكم، 2497)  چشمانتان را شبها بيدار داريد وشكمهايتان را (در روز) گرسنه و لاغر و از جسمهايتان بگيريد و به جانهايتان ببخشيد.

امام مهدي (عج) :   أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِي في غَيبَتي فَكَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَيَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ .(بحار الأنوار ، ج 52 ، ص 92 (  چگونگى بهره ‏مندى از وجود من در دوران غيبتم ، همچون بهره ‏اى است كه از خورشيد مي ‏برند آنگاه كه ابر آن را از ديدگان نهان مي ‏كند .

امام علي (ع) :   إنّما البَصيرُ مَن سَمِعَ فَتَفَكَّرَ ، و نَظَرَ فأبصَرَ ، و انتَفَعَ بالعِبَرِ ، ثُمّ سَلَكَ جَدَدا واضِحا يَتَجنَّبُ فيهِ الصَّرعَةَ في المَهاوي . ( نهج البلاغه، خطبه 153)  با بصيرت كسى است كه بشنود و بينديشد، نگاه كند و ببيند، از عبرتها بهره گيرد، آن گاه راه روشنى را بپيمايد كه در آن از افتادن …