احادیث ائمه (ع)

امام علي (ع) :    صَومُ الجَسَدِ الإمساكُ عنِ الأغذِيَةِ بِإرادَةٍ و اختيارٍ خَوفا مِن العِقابِ و رَغبَةً في الثوابِ و الأجرِ، صومُ النَّفسِ إمساكُ الحَواسِّ الخَمسِ عن سائرِ المَآثِمِ، و خُلُوُّ القَلبِ عن جَميعِ أسبابِ الشَّرِّ ( ميزان الحكمة، ج6،ص396)  روزه تـن عـبـارت اسـت از خـوددارى با اراده و اختيار از خوردن غذاها به انگيزه ترس ازكيفر و رغـبـت …

رسول الله (ص) :    يقولُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ مَن لَم تَصُمْ جَوارِحُهُ عن مَحارِمِي فلا حاجَةَ لي في أن يَدَعَ طَعامَهُ و شَرابَهُ مِن أجلِي .( ميزان الحكمه،ج6،ص397)  خداى عزوجل مى فرمايد كسى كه با جوارح و اندامهاى خود را از حرامهاى من روزه ندارد ، مرا چه حاجت كه به خاطر من از خوردن و آشاميدن …

امام صادق عليه السلام : خربزه بخوريد كه سنگ مثانه را آب مى كند.

امام صادق عليه السلام : براى درد كمر عدس نافع است .

پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله : آب را آهسته و جرعه جرعه بنوشيد و يك مرتبه بدون نفس ننوشيد زيرا مبتلا به درد كبد مى شويد.

امام صادق عليه السلام : درباره سنجد فرمود: گوشت آن گوشت ، پوستش پوست و هسته اش استخوان را مى روياند، با اين حال كليه ها را گرم و معده را شستشو و پاكيزه مى گرداند و نگهدار انسان از بواسير و قطره قطره آمدن بول است . ساقها را نيرومند و عرق جذام را ريشه كن مى نمايد.

فاطمة الزَّهراء (س) :    ما يَصنَعُ الصائمُ بِصِيامِهِ إذا لَم يَصُنْ لِسانَهُ و سَمعَهُ و بَصَرَهُ و جوارِحَهُ ؟!( ميزان الحكمه،ج6،ص397)  اگر روزه دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد ، روزه به چه كار او مى آيد؟

امام حسن مجتبي (ع) :    إنَّ اللّهَ جَعَل َشَهْرَرَمَضانَ مِضْماراًلِخَلْقِهِ، فَيَسْتَبِقُونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إِلى مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا،وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا. [تحف العقول،ص 234،س 14؛من لايحضره الفقيه،ج 1،ص 511،ح 1479.]  خداوند متعال ماه رمضان را براى بندگان خود ميدان مسابقه قرارداد. پس عدّه اى درآن ماه با اطاعت وعبادت به سعادت و خوشنودى الهى از يكديگر سبقت خواهند گرفت و …

رسول الله (ص) ـ إنّهُ كانَ إذا أفطَرَ يقولُ ـ :    اللّهُمّ لكَ صُمنا و على رِزقِكَ أفطَرْنا، فَتَقَبَّلْهُ مِنّا، ذَهَبَ الظَّماءُ، و ابتَلَّتِ العُروقُ، و بَقِيَ الأجرُ( ميزان الحكمه، ج6،ص393)  پـيـامبر خدا (ص) در هنگام افطار روزه اش عرض مى كرد : بار خدايا! براى تو روزه گرفتيم و با روزى تو افطار مى كنيم ، پس آن …

امام صادق (ع) :   لِلصائمِ فَرحَتانِ : فَرحَةٌ عندَ إفطارِهِ، و فَرحَةٌ عندَ لِقاءِ رَبِّهِ( ميزان الحكمة،ج 6،ص394)  روزه دار را دو شـادى است : يك شادى هنگام گشودن روزه اش و شادى ديگر هنگام ديدار با پروردگارش .