بایگانی برچسب: احادیث ائمه (ع)

امتحان در دنیا حضرت امام باقر(عليه السلام): اِنَّمَا يُبْتَلَى‏الْمُؤْمِنُ‏فِي‏الدُّنْيَاعَلَى‏قَدْرِدِينِه‏. الكافي، ج‏2، ص 253 فرمود: همانا مؤمن در اين دنيا هر مقدارى كه دين و ايمان داشته باشد به همان اندازه مورد امتحان و آزمايش قرار مى گيرد.

ضرورت یادگیری مسائل دینی حضرت امام باقر(عليه السلام): لَوْ أُتِيتُ بِشَابٍ‏مِنْ‏شَبَابِ‏الشِّيعَةِلَايَتَفَقَّهُ‏فِي‏ الدِّينِ لَأَوْجَعْتُهُ. المحاسن، ج‏1، ص 228 اگر جوانى از جوانان شيعه را نزد من بياورند كه به مسائل دين – و زندگى – آشنا نباشد، او را تنبيه و تأديب خواهم كرد.

پیامد دشنام گویی حضرت امام کاظم (عليه السلام): مَاتَسَابَ‏اثْنَانِ‏إِلَّا انْحَطَّ الْأَعْلَى إِلَى مَرْتَبَةِ الْأَسْفَل. الدرة الباهرة، ص 35 هيچ گاه دو تن به هم دشنام ندادند جز آن كه بالاتر به مرتبه فروتر سقوط كرد.

شخص بی توجه و بی احساس حضرت امام کاظم (عليه السلام): مَنْ لَمْ يَجِدْ لِلْإِسَاءَةِ مَضَضاً، لَمْ يَكُنْ‏لِلْإِحْسَانِ‏عِنْدَهُ‏مَوْقِعٌ‏. الدرة الباهرة، ص 35 آن كه از بدى رنجى نمى‏يابد، نيكى كردن به او جايى ندارد.

آدم بی ظرفیت حضرت امام کاظم (عليه السلام): مَنْ وَلَّهَهُ الْفَقْرُ أَبْطَرَهُ‏ الْغِنَى‏. الدرة الباهرة، ص 35 آن كه نادارى سراسيمه‏اش كند، توانگرى سرمستش سازد.

آثار مشورت حضرت امام کاظم (عليه السلام): من استشار لم يعدم عند الصّواب مادحا، و عند الخطاء عاذرا. الدرة الباهرة، ص 35 كسى كه مشورت مى‏كند، ستايشگر را به گاه صواب و پذيرشگر عذر را به گاه خطا از دست نمى‏دهد.

مهار آرزو حضرت امام کاظم (عليه السلام): لو ظهرت الآجال افتضحت الآمال. الدرة الباهرة، ص 35 اگر اجل‏ها هويدا مى‏شدند، آرزوها رسوا مى‏گشتند.

انجام کار بدون تخصص حضرت امام کاظم (عليه السلام): من تكلّف ما ليس من علمه ضيّع عمله، و خاب أمله. الدرة الباهرة، ص 35 آن كه چيزى نادانسته را با رنج و زحمت به گردن مى‏گيرد، كارش را تباه و اميدش را نااميد مى‏گرداند.

خلاصه دانش ها حضرت امام کاظم (عليه السلام): وجدت علم النّاس في أربع؛ أوّلهنّ: أن تعرف ربّك، و الثّانية: أن تعرف ما صنع بك، و الثّالثة: أن تعرف ما أراد منك، و الرّابعة: ما يخرجك من دينك‏. الدرة الباهرة، ص 35 دانش مردم را در چهار چيز يافتم: نخست اين كه پروردگارت را بشناسى، دوم اين كه بدانى با تو …

میراث علمی حضرت امام صادق (عليه السلام): اكْتُبْ وَ بُثَّ عِلْمَكَ فِي إِخْوَانِكَ فَإِنْ مِتَّ فَأَوْرِثْ كُتُبَكَ بَنِيكَ فَإِنَّهُ يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانُ هَرْجٍ لَا يَأْنَسُونَ فِيهِ إِلَّا بِكُتُبِهِمْ. کافی، ج‏1، ص 52 بنويس و علمت را در ميان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسيد آنها را بپسرانت ميراث ده زيرا براى مردم ، زمان فتنه و آشوب ميرسد …