بایگانی برچسب: پیامبر(ص):

پیامبر(ص):

مرگ شرافتمندانه پیامبر(ص): أشرَفُ المَوتِ قَتلُ الشَّهادَةِ. من لا یحضره الفقیه، ج 4،ص402 شرافت مندانه ترين مرگ، شهادت است.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

فضیلت شب قدر پیامبر(ص): إنَّ لَيلَةَ القَدرِ تَكرِمَةُ الأَحياءِ ، وغَنيمَةُ الأَمواتِ . اقبال الأعمال ، ج ۱، ص ۳۴۵ شب قدر ، گراميداشت زندگان و غنيمت براى مردگان است.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

داناترین مردم پیامبر(ص): أعلَمُ النّاسِ مَن جَمَعَ عِلمَ النّاسِ إلى عِلمِهِ. امالی صدوق،ص21 داناترينِ مردم كسى است كه دانش دیگران را با دانش خود جمع كند.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

قاتل امیرالمومنین(ع) پیامبر(ص): یا علی… يقتلك أشقى هذه الأمّة عبد الرّحمن بن ملجم . الغارات ،ج 2،ص844 یا علی…تو را شقی ترین این امت عبدالرحمن بن ملجم به شهادت می رساند

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

نامه عمل و استغفار پیامبر(ص): طوبى لمَن وُجِدَ في صَحيفَةِ عَمَلِهِ يَومَ القِيامَةِ تَحتَ كُلِّ ذَنبٍ أستَغفِرُ اللّه. بحارالأنوار،ج 5 ص 329 خوشا به حال كسى كه روز قيامت در نامه اعمالش، زير هر گناهى جمله «استغفر اللّه » يافت شود.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

ثواب زودرس پیامبر(ص): إنَّ أعجَلَ الخَيرِ ثَوابا صِلةُ الرَّحِم. بحارالانوار،ج71،ص121 ثواب صله رحم زودتراز هرکارخیردیگری به صاحبش می رسد.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

شرم از خدا پیامبر(ص): اِسْتَحىِ مِنَ اللّه ِ كَما تَستَحيي مِنَ الرَّجُلِ الصّالِحِ مِن قَومِك. روضة الواعظين ، ص 460 از خدا شرم كن ، چنان كه از مردِ صالح خاندان خود شرم مى كنى.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

سید ایام پیامبر(ص): إِنَّ يَوْمَ الْجُمُعَةِ سَيِّدُ الْأَيَّامِ يُضَاعِفُ اللَّهَ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَات الکافی، ج3،ص414 روز جمعه، سَرور روزهاست. خداوند در آن روز، بر حسنات مى افزايد ، گناهان را محو مى كند و درجات را بالا مى برَد.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

چهارزن برگزیده پیامبر(ص): اخْتَارَ مِنَ النِّسَاءِ أَرْبَعاً مَرْيَمَ وَ آسِيَةَ وَ خَدِيجَةَ وَ فَاطِمَة. خصال، ج1،ص225 خداوند از زنان چهار نفر را برگزید که عبارتنداز مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه.

ادامه نوشته »

پیامبر(ص):

کنترل سخن پیامبر(ص): اترُك فُضولَ الكَلامِ ، وَحَسبُكَ مِنَ الكَلامِ ما تبلُغُ بِهِ حاجَتَكَ. امالی طوسی ، ص 535 زيادى سخن را رها كن و از سخن ، به همان مقدار كه حاجتت را تأمين مى كند، بسنده كن.

ادامه نوشته »