بایگانی برچسب: 45. مناجات عبدالقادر

45. مناجات عبدالقادر

45. مناجات عبدالقادر عبدالقادر گيلانى (146) را در كنار كعبه ديدند، صورتش را بر روى ريگ زمين نهاده بود و چنين مى گفت : خدايا! مرا ببخش و اگر سزاوار عذاب هستم ، مرا در قيامت نابينا محشور كن تا در برابر نيكان شرمسار نگردم . روى بر خاك عجز مى گويم هر سحرگه كه باد مى آيد اى كه …

ادامه نوشته »