بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

  شب شد و دریا باز هم رو سوی ساحل می‌کند سرکش‌ترین امواج را تقدیم این دل می‌کند درهای و هوی کوچه‌ها مردی ز دریا می‌رسد قانون این مرداب را با موج باطل می‌کند

  تمام هستي ‏ام را خاك قدمت مي ‏كنم تا شايد نظرى به جاده دلم بيندازى ، چرا كه تو آفتاب يقينى ، كه اميد فرداها هستى ، تو بهار رؤيايى كه مانند طراوت گل ‏سرخ مي ‏مانى و نرم و سبز و لطيفى ، تو معنى كلمات آسمانى هستي كه دستهايش براى آمدنت به زمين دعا مي ‏كند.

  ای که فصل آمدنت ، زیباترین فصل زندگانی است وحضورت، گویاترین پیام آشنایی. ای که باب خدایی و واسطه فیض ،دریای رحمتی و بی کران مهر. مارا دریاب!

  رخ کریم تو از کعبه می دمد فردای ازیـن سـرای گـل روزگار می‌بـینم بتاب شمس پس ابر غیب، ای موعود زمـانه در کـف قـوم شـرار می‌بـینــم

  یوسف فاطمه! کی طنین دلنواز انا بقیه ا… تو از کعبه مقصود ، جانها را معطر می نماید. کی کعبه ،به خود می بالد وزمین بر قامت دلربایت طواف عشق می گذارد وجان در سعی وصفای نگاه تو محرم می شود ومناسک حج وقربان را بجای می آورد. برای آمدنت تمام دلهای عشاق دنیا را به ضریح چشمهای قشنگ …

  با تو از خاطره ها سرشارم عصر جمعه، تو را کم دارم بي تو هر لحظه دلم می گیرد با تو تا آخر خط بیدارم

  گم کرده ام نشان حرم رهنما کجاست جا مانده ام ز قافله ها آشنا کجاست پهن است دامن من مسکین و این امید تا عابر قدیمی این جاده ها کجاست

  یوسف مصری نمی آید به كنعان دلم بازسر را می گذارد غم به دامان دلم بی حضورچتر دستانت ببین یعقوب وار مانده ام امشب دوباره زیر باران دلم

  خمیده قامت صبرم قرار نتوانم دمی تحمل این اضطرار نتوانم بگو به قاصد شب،قامتم شکسته شده برای صبح وصال،انتظار نتوانم

  دلم هوای تو کرده است با تمام وجود تودرکدام دیاری توبا کدام بهار؟ تودر کجای زمینی چه دیر شد دیدار نشان کوی تو پرسیم از کدامین یار؟