بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

ﻋﻤﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻧﺎﻟﺔ ﯾﺎﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻃﯽ ﺷﺪ ﺩﺭﯾﻐﺎ ﻣﻨﺠﯽ ﻣﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎ ﺭﻫﻨﻤﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪ ﺷﯿﺮ ﺣﻖ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﯿﻦ، ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺻﺤﺮﺍ ﻗﺎﻣﺖ ﺯﻫﺮﺍ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺷﺪ ﺣﺠﺖ ﯾﮑﺘﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪ

ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﭘﺲ ﺁﻗﺎﯾﺘﺎﻥ ﮐﻮ؟ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺁﻣﺪ ﯾﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪ؟ ﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺍﻭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺎﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻋﻠﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪ

ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﯼ ﺻﺒﺢ ﺟﻤﻌﻪ ﺁﻣﺪﯼ ﻣﻮﻻ‌ ﻧﯿﺎﻣﺪ ﺻﺒﺢ ﺁﻣﺪ ﻇﻬﺮ ﺷﺪ ﻣﻐﺮﺏ ﺭﺳﯿﺪ ﺁﻗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪ ﺷﺐ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﻭﻻ‌ﯾﺖ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﭼﺸﻤﻢ، ﯾﻮﺳﻒ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪ

صبح هم منتظر صبح ظهور تو بوَد روز ما و شب ما منتظر توست بيا بر سر گنبد زرّين حسين بن علی پرچم کرب و بلا منتظر توست بيا

ذره‌ها در طلب طلعت رویت با مهر هم‌عنان تاخته چون نوسفرانند هنوز طاقت از دست شد ای مردمک دیده! دمی پرده بگشای که مردم نگرانند هنوز

از سراپرده غیبت، خبری باز فرست که خبریافتگان، بی‌خبرانند هنوز رهروان، در سفر بادیه حیران تواند با تو آن عهد که بستند، برآنند هنوز

مردم دیده به هر سو نگرانند هنوز چشم در راه تو صاحب‌نظرانند هنوز لاله‌ها، شعله‌کش از سینه داغند به دشت در غمت، همدم آتش جگرانند هنوز

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تنها تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد…

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم مانده ام بی تو چرا باغچه مان گل دارد

یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند