توضيح بيشتر در معناى صفات

توضيح بيشتر در معناى صفات صفات بر دو قسمند:((صفات كمال و صفات نقص ))، صفات كمال چنانكه پيشتر اشاره شد معانى اثباتى هستند كه موجب ارزش وجودى بيشتر وآثار وجودى فزونتر براى موصوفات خود مى باشند؛ چنانكه با مقايسه يك موجود زنده و دانا و توانا با يك موجود ديگر مرده و بى علم و قدرت روشن است ، و …

ادامه نوشته »

معناى صفات خداوندى

معناى صفات خداوندى در جهان آفرينش كمالات زيادى سراغ داريم كه در صورت صفات ظاهر شده اند اينها صفات مثبتى هستند كه در هر جا ظاهر شوند مورد خود را كاملتر نموده ارزش ‍ وجودى بيشترى به آن مى دهند؛ چنانكه از مقايسه يك موجود زنده مانند انسان با يك موجود بى روح مانند سنگ ، روشن است . بى …

ادامه نوشته »

ذات و صفت

ذات و صفت اگر انسانى را مثلاً مورد بررسى عقلى قرار دهيم ، خواهيم ديد ذاتى دارد كه همان انسانيت شخصى اوست و صفاتى نيز همراه دارد كه ذاتش با آنها شناخته مى شود مانند اينكه زاده فلان شخص است و پسر فلان كسى است ، داناست و تواناست و بلند قامت و زيباست يا خلاف اين صفات را دارد. …

ادامه نوشته »

وحدانيّت خداوند

وحدانيّت خداوند هر واقعيتى را از واقعيتهاى جهان فرض كنيم واقعيتى است محدود؛ يعنى بنا به فرض و تقديرى (فرض وجود سبب و شرط) هستى را داراست و بنا به فرض و تقديرى (فرض عدم سبب و شرط) منفى است و در حقيقت وجودش مرزى دارد كه در بيرون آن مرز يافت نمى شود تنها خداست كه هيچ حد و …

ادامه نوشته »

نظرى به جهان هستى و واقعيت – ضرورت وجود خداوند

بخش سوم : اعتقادات اسلامى از نظر شيعه دوازده امامى 1 – خداشناسى نظرى به جهان هستى و واقعيت – ضرورت وجود خداوند درك و شعور انسان كه با پيدايش او تواءم است در نخستين گامى كه بر مى دارد هستى خداى جهان و جهانيان را بر وى روشن مى سازد؛ زيرا به رغم آنان كه در هستى خود و …

ادامه نوشته »

راهنمائى كتاب و سنت به عرفان نفس و برنامه آن

راهنمائى كتاب و سنت به عرفان نفس و برنامه آن خداى متعال در چندين جا از كلام خود امر مى كند كه مردم در قرآن تدبر و دنباله گيرى كنند و به مجرد ادراك سطحى قناعت ننمايند و در آيات بسيارى جهان آفرينش و هر چه را كه در آن است (بى استثنا) آيات و علامات و نشانه هاى خود …

ادامه نوشته »

ظهور عرفان در اسلام

ظهور عرفان در اسلام در ميان صحابه پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم (كه نزديك به دوازده هزار نفر از ايشان در كتب رجال ضبط و شناخته شده اند) تنها على عليه السّلام است كه بيان بليغ او از حقايق عرفانى و مراحل حيات معنوى به ذخاير بيكرانى مشتمل است . و در آثارى كه از ساير …

ادامه نوشته »

امام علی(ع):

راضی به رضای خدا امام علی(ع): إِنَ أَهْنَأَ النَّاسِ عَيْشاً مَنْ كَانَ بِقَسْمِ اللَّهِ رَاضِيا. عیون الحکم ،ص 143 گواراترین زندگی را کسی دارد که به آنچه خداوند روزیش کرده راضی باشد.

ادامه نوشته »

امام علی (ع):

رابطه با خدا و مردم امام علی (ع): مَنْ أَصْلَحَ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاس . امالی صدوق ،ص34 هرکس رابطه اش رابا خداوند اصلاح کند خداوند رابطه او را با مردم اصلاح می کند.

ادامه نوشته »

امام علی(ع):

جایگاه راستگو و دروغگو امام علی(ع): الصَّادِقُ عَلَى شَرَفِ مَنْجَاةٍ وَ كَرَامَةٍ وَ الْكَاذِبُ عَلَى شَفَا مَهْوَاةٍ وَ مَهَانَة. ارشاد القلوب ،ج1،ص131 راستگو در آستانه نجات و بزرگواری و دروغگو در لبه پرتگاه و خواری است.

ادامه نوشته »