آيه شماره 29 از سوره مبارکه اسراء
وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا
و نه دست خود را به گردنت بسته بدار (كه هيچ انفاقى نكنى) و نه آن را كاملاً باز گذار كه (چيزى براى خودت نماند و) سرزنش شده و حسرت خورده (به كنجى) نشينى.
تفسیر
مؤمن بايد از بخل دورى كرده وبه ديگران كمك نمايد. «لاتجعل يدك مغلولة»
اسلام مكتب اعتدال و ميانهروى حتّى در انفاق است. «لاتجعل، لاتبسطها»
افرات وتفريط، محكوم و ميانهروى شيوه پسنديده است. «لاتجعل، لاتبسطها»
نتيجهى ولخرجى و زيادهروى در انفاق، خانهنشينى و ملامت و حسرت است. «فتقعد ملوماً محسوراً»
اسلام، هرگز به ذلّت و خوارى مسلمانان راضى نيست و از هر عملى كه آنان را به ذلّت كشاند، نهى كرده است. «لا تجعل… لا تبسطها…فتقعد ملوماً محسوراً»