بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
فصل 9. علو و مجد خدا ذاتى است
چون ثابت شد كه كمالات خداى سبحان امرى زايد بر ذاتش نيست و آنها در ازل براى او ثابت بوده اند، آشكار مى شود كه مجد و علو آن ذات متعالى در فاعليت و عالميت و قادريت و ساير صفات كمال ، به معناى اضافى و نسبى كه متاءخر است از ذات او و از وجود آنچه ذات او نسبت اضافى به آن دارد، نخواهد بود، بلكه علو و مجد او در اين صفات به مبادى اين اضافاتى است كه متقدم اند بر وجود چيزهايى كه بدانها تعلق دارند، و آن اين است كه ذات او به گونه اى است كه اين صفات از آن نشاءت مى گيرد و خداى سبحان ذاتا متصف به آنهاست . بنابراين ، علو و مجد خداوند در صفات علياى خود جز به گونه ذاتى نيست .
