آيه شماره 13 از سوره مبارکه تغابن
توحید در معرفت
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
خدا[ست كه] جز او معبودى نيست و مؤمنان بايد تنها بر خدا اعتماد كنند
اطاعت از خداوند باید همراه با اطاعت از رهبر آسمانى باشد. «اطیعوا اللّه و اطیعوا الرسول»
انسان، آزاد آفریده شده است، هم قدرت دارد سرپیچى كند و هم مىتواند اطاعت كند. «اطیعوا اللّه… فاِن تولّیتم»
مُبلّغ نباید انتظار پذیرش و پیروى همه مردم را داشته باشد. «فان تولّیتم…»
گرچه بعضى سرپیچى كنند، اما پیامبر وابسته به خداست و خداوند حامى اوست. «رسولنا»
پیامبران الهى، حق اجبار مردم را ندارند، فقط مسئول ابلاغ هستند. «فانّما على رسولنا البلاغ المبین»
اگر انسان به وظیفه خود عمل كند، نباید روى گردانى مردم سبب دلسردى یا نگرانى او شود. «فان تولّیتم فانّما على رسولنا البلاغ المبین»
تبلیغ دین باید آشكار و شفاف باشد. «البلاغ المبین»
اطاعت، تنها شایسته معبود حقیقى است. «اطیعوا اللّه… اللّه لا اله الا هو»
لازمهى یكتاپرستى، توكّل به خداوند یكتاست. «اللّه لااله الا هو و على اللّه فلیتوكّل…»
نشانه ایمان واقعى، توكّل بر خداست. «و على اللّه فلیتوكّل المؤمنون»
در همه امور باید به خداوند توكّل نمود. «فلیتوكّل المؤمنون» به صورت مطلق آمده است.