بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 172 از سوره مبارکه بقره
خوردن از پاکی ها
ييَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ
وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
اى كسانى كه ايمان آوردهايد از نعمتهاى پاكيزهاى كه روزى شما كرده ايم بخوريد و اگر تنها او را مى پرستيد خدا را شكر كنيد
خودسازى و زهد و تقوى، منافاتى با بهرهگیرى از طیّبات ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا كلوا من طیبات»
در مكتب اسلام، مادّیات مقدّمهى معنویات است. «كلوا، واشكروا، تعبدون»
اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد. «طیّبات ما رزقناكم»
قبل از تأمین زندگى مردم ومحبّت به آنان، توقّعى نداشته باشید. «كلوا… واشكروا»
شكر، نشانهى خداپرستى و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فكر اقتصادى، تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قایل نخواهد بود تا او را شكر كند. «واشكروا للّه ان كنتم ایّاه تعبدون»
شكر، نمونه روشن عبادت است. «واشكروا للّه… تعبدون»
شكر خداوند، واجب است. «كلوا… واشكروا لِلّه»
خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمىكند. «كلوا… ان كنتم ایّاه تعبدون»
