آيه شماره 38 از سوره مبارکه یوسف

آيه شماره 38 از سوره مبارکه یوسف


توحید و رحمت الهی


وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَآئِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا

أَن نُّشْرِكَ بِاللّهِ مِن شَيْءٍ ذَلِكَ مِن فَضْلِ اللّهِ عَلَيْنَا

وَعَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ


و آيين پدرانم ابراهيم و اسحاق و يعقوب را پيروى نموده‏ام براى ما سزاوار نيست كه چيزى را شريك خدا كنيم اين از عنايت‏خدا بر ما و بر مردم است ولى بيشتر مردم سپاسگزارى نمى‏كنند
رسیدن به حقّ، در گرو شناخت باطل و ترك آن است. «تركتُ ملّة قوم لا یؤمنون و اتّبعتُ ملّة…»
جدّ انسان، در حكم پدر انسان است و «أب» به او نیز اطلاق شده است. «ملّة آبائى ابراهیم و اسحاق ویعقوب»
انبیا باید از خاندان پاك باشند. «آبائى ابراهیم و…»
پیامبران الهى از یك هدف برخوردارند. «ملّة آبائى ابراهیم واسحاق و…»
در كنار راههاى منفى، راه مثبت را نیز نشان دهیم. «تركتُ ملّة… واتّبعتُ ملّة…»
افتخار به پدران و پیروى از آنان در صورتى كه راه حقّ و توحید را پیموده باشند پسندیده و رواست. «واتّبعت ملّة آبائى…»*
پدران انبیاعلیهم السلام مشرك نبوده‏اند. «ما كان لنا ان نشرك»*
پرهیز از شرك و مبارزه با آن، پایه و اساس ادیان الهى است. «ما كان لنا ان نشرك»*
شرك، در تمام ابعادش (ذات، صفات و عبادت)، منفور است. «من شى‏ء»
پرهیز از شرك و گرایش به توحید، توفیق الهى مى‏خواهد. «ذلك من فضل اللَّه»
تعالیم انبیا، نعمتى الهى و سزاوار شكر و سپاس است. «ذلك من فضل اللّه علینا… و لكنّ اكثر الناس لایشكرون»*
نبوّت و هدایت، توفیق وفضل الهى براى همه است. «علینا و على النّاس»
اكثریّت، معیار شناخت صحیح نیست. «اكثر النّاس لا یشكرون»
پشت كردن به راه انبیا، بزرگ‏ترین كفران نعمت است. «لایشكرون»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.