آيه شماره 21 از سوره مبارکه إبراهيم
پیروزی مستضعفان
وَبَرَزُواْ لِلّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا
كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ مِن
شَيْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاء عَلَيْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ
صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ 21
و همگى در برابر خدا ظاهر مىشوند پس ناتوانان به گردنكشان مىگويند ما پيروان شما بوديم آيا چيزى از عذاب خدا را از ما دور مىكنيد مىگويند اگر خدا ما را هدايت كرده بود قطعا شما را هدايت مىكرديم چه بىتابى كنيم چه صبر نماييم براى ما يكسان است ما را راه گريزى نيست
در قیامت، همهى مردم یكجا در پیشگاه خداوند حاضر مىشوند.«جمیعاً»
نتیجه تقلید و پیروى كوركورانه، حسرت است. «كنا لكم تبعاً فهل انتم مغنون»
دوزخیان تنها تخفیف گوشهاى از عذاب را توقع دارند، نه تمام آن را. «منشى»
هدایت و ضلالت رهبران جامعه، در سعادت یا شقاوت مردم نقش مهمى دارد. «لو هدانا اللَّه لهدیناكم»
یكى از عذابهاى روحى وروانى رهبران فاسد در قیامت، اقرار آنها به ناتوانى و بدبختى خود، در برابر پیروان خویش است. «لو هدانا اللَّه لهدیناكم»
آنها كه در دنیا، به انبیا مىگفتند: براى ما فرقى ندارد كه ما را موعظه كنید یا نكنید. «سواء علینا اَوَعظت ام لم تكن من الواعظین» در قیامت هم مىگویند: فرقى ندارد كه ما جیغ بكشیم یا آرام باشیم، به هر حال، دچار عذابیم. «سواء علینا أجزعنا ام صبرنا»
فرار از دادگاه و كیفر الهى امكان ندارد. «ما لنا من محیص»
در قیامت میان كفّار، قیل و قال و گفتگو بسیار است. «قال ….قالوا»
در قیامت هیچكس نمىتوانند مانع عذاب الهى شود. «فهل أنتم مغنون»