آيه شماره 20 از سوره مبارکه الفرقان
پیامبری مثل دیگران
وَما أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي
الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرًا
و پيش از تو پيامبران [خود] را نفرستاديم جز اينكه آنان [نيز] غذا مى خوردند و در بازارها راه مى رفتند و برخى از شما را براى برخى ديگر [وسيله] آزمايش قرار داديم آيا شكيبايى مى كنيد و پروردگار تو همواره بيناست
فرستادن انبیا، از برنامهها وسنّتهاى الهى است. «وماارسلنا قبلك منالمرسلین»
آشنایى با تاریخ، هم بهانهجویان را خلع سلاح مىكند و هم مایهى تسلى پیامبر اكرم است. «و ماارسلنا قبلك… انهم لیأكلون الطعام»
تمام انبیا، زندگى مردمى داشتند. «لیأكلون الطعام و یمشون …»
مربّى باید با مردم حشر و نشر داشته باشد. «یمشون فىالاسواق»
زندگى ساده انبیا، براى مردم آزمایش است. «یمشون فىالاسواق – و جعلنا بعضكم لبعض فتنة» (آرى، اگر پیامبران، زندگى مرفّه و كاخ و طلا داشتند، مردم به خاطر دنیاطلبى، گرد آنان جمع مىشدند كه چنین گرایشى ارزش نداشت. ارزش در این است كه انسان از فردى در ظاهر عادّى، اطاعت كند.)
یكى از وسایل آزمایش مردم، خود مردماند. «جعلنا بعضكم لبعض فتنة» گاهى كسى ثروتمند است تا معلوم شود شكر مىكند یا طغیان. و كسى فقیر است تا آزمایش شود كه آیا صبر مىكند یا بر ثروتمند حسد مىورزد.
كلید موفّقیّت در آزمایشهاى الهى صبر است. «فتنة أتصبرون»
فلسفهى آزمایشهاى الهى، پرورش انسانهاست. «ربّك»
در آزمایشهاى الهى، مسألهاى براى خداوند كشف نمىشود، زیرا او به همه چیز آگاه است. «و كان ربّك بصیرا» (آزمایشهاى او براى شكوفا شدن خصلتهاى درونى انسان است، زیرا كیفر و پاداش بر اساس بروز و ظهور خصلتها است.)
علم به این كه زیر نظر خداوند هستیم، عامل پیداش صبر است. «أتَصبرون و كان ربّك بصیرا»