آيه شماره 7 از سوره مبارکه الإسراء
بازتاب
إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ لِيَسُوؤُواْ وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُواْ الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُواْ مَا عَلَوْاْ تَتْبِيرًا
اگر نيكى كنيد به خود نيكى كردهايد و اگر بدى كنيد به خود [بد نمودهايد] و چون تهديد آخر فرا رسد [بيايند] تا شما را اندوهگين كنند و در معبد[تان] چنانكه بار اول داخل شدند [به زور] درآيند و بر هر چه دستيافتند يكسره [آن را] نابود كنند
نیكى و بدى ما، به خداوند سود یا زیانى نمىرساند بلكه نتیجه آن به خود ما باز مىگردد. «اِن اَحسنتم اَحسنتم لانفسكم و اِن أسأتم فلها»
اوّل باید از نیكىها دم زد، سپس از بدىها. «اِن احسنتم… اِن اسأتم»
انسان در انتخاب و چگونگى عمل خویش، آزاد است. «اِن احسنتم… اِن اسأتم»
فراز ونشیبهاى تاریخ ونابودى یهود بدنبال بلندپروازى آن، بر پایه قانون و سنّت الهى مىباشد. «اِن احسنتم احسنتم…»
مساجد، پیوسته پایگاه قدرت ادیان و سمبل قدرت بوده و آزاد كردن مساجد از سلطهى كفار از وظائف مؤمنان است. براى سركوب یهودیان متجاوز، مردان خدا وارد بیت المقدّس مىشوند، چنانكه مسلمانان با فتح مكّه وارد مسجدالحرام شدند. «لیدخلوا المسجد»
براى تقویت حق، قلع و قمع مستكبران لازم است. «و لیتبّروا ما علوا تتبیرا»