پایداری

آيه شماره 71  از سوره مبارکه طه
پایداری
قَالَ ءَامَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ ءَاذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِى عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكمُ مِّنْ خِلَافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ فىِ جُذُوعِ النَّخْلِ وَ لَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَ أَبْقَى)
(فرعون) گفت: «آیا پیش از آنکه به شما اذن دهم به او ایمان آوردید؟! مسلما او بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است! به یقین دستها و پاهایتان را بطور مخالف قطع می‏کنم; و شما را از تنه‏های نخل به دار می‏آویزم; و خواهید دانست مجازات کدام یک از ما دردناکتر و پایدارتر است!»
 1- عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد. «قال آمنتم» فرعون، همه كارشناسان را براى نابودى حقّ جمع كرده بود، ولى همه به دست موسى‏علیه السلام هدایت شدند.
2- در نظام طاغوتى، خفقان حاكم است ومردم حتّى از آزادى عقیده نیز محرومند. «آمنتم له قبل ان آذن لكم»
3- تهدید و تهمت، شیوه‏ى كار طاغوت‏هاست. «انّه لكبیركم»
4- انبیا با روح انسان كار مى‏كنند، ولى طاغوت‏ها با ضربه به جسم انتقام مى‏گیرند. «لاقطّعن…» غافل از آنكه با شكنجه و قتل نمى‏توان باور واعتقادات مردم را تغییر داد.