آيه شماره 31 از سوره مبارکه فرقان
خدا با ماست
وَ كَذَالِكَ جَعَلْنَا لِكلُِّ نَبىٍِّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ وَ كَفَى بِرَبِّكَ هَادِيًا وَ نَصِيرًا
(آری،) این گونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان قرار دادیم; اما (برای تو) همین بس که پروردگارت هادی و یاور (تو) باشد!
1- انسان ابتدا بهگناه آلوده مىشود وكمكم دشمن انبیا مىشود. «عدوّاًمنالمجرمین»
2- سختىها ومخالفتها، انسان را تربیت مىكند. «جعلنا – ربّك»
3- تنها راه پیروزى بر دشمن، تمسّك به هدایت و نصرت الهى است. «كفى بربّك هادیاً و نصیراً»
4- پروردگار براى حمایت وهدایت كافى است، دلبستن به دیگران چرا؟ «كفى بربّك هادیاً»
5- انسان در درگیرىهاى حقّ و باطل، به دو چیز نیاز دارد: یكى هدایت و دیگرى قدرت. «هادیاً و نصیراً»