آيه شماره 104 از سوره مبارکه مومنون
شعله سوزان
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فِيهَا كَالِحُونَ
شعلههای سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته میشود; و در دوزخ چهرهای عبوس دارند.
1- آتش هر لحظه و پیوسته صورتهاى دوزخیان را مىسوزاند. («تَلفَح» فعل مضارع و رمز استمرار است)
2- كفّار در دوزخ، هم عذاب جسمى دارند، «تَلفَح وجوههم» و هم توبیخ و عذاب روحى. «ألم تكن…»
3- تغییر صورت توسّط آتش، مایهى تحقیر گنهكاران مىگردد. «كالِحون»