آيه شماره 3 از سوره مبارکه طه
هشدار گر
إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يخَشىَ
آن را فقط برای یادآوری کسانی که (از خدا) میترسند نازل ساختیم.
1- انسان فطرتاً داراى باورهایى است، ولى چون از آنها غافل مىشود نیاز به تذكّر دارد. «تَذكرة»
2- تقوى و علم و خشیت با یكدیگر ملازمند.( چنانكه در آیات دیگر مىخوانیم: «تذكرة للمتّقین» حاقّه، 48، «انّما یخشى اللّه من عباده العلماء» فاطر، 28.) «تَذكرة لمَن یخشى»
3- براى رشد مناسب، تنها كمال مربّى و مبلّغ كافى نیست، باید زمینهى پذیرش نیز فراهم باشد. «لمَن یخشى» چنانكه براى برداشت محصول خوب، بذر خوب، زمین مناسب و مراقبت لازم است.
4- احساس مسئولیّت مقدّمه پندپذیرى است. «تَذكرة لمَن یخشى»
5- وظیفهى پیامبر تذكّر است نه اجبار مردم بر پذیرش. «الاّ تَذكرة لمَن یخشى»