سرانجام دنیا پرستی

آيه شماره 3 از سوره مبارکه ابراهیم
سرانجام دنیا پرستی
الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ
همانان كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مى‏دهند و مانع راه خدا مى‏شوند و آن را كج مى‏شمارند آنانند كه در گمراهى دور و درازى هستند
 1- دنیاگرایى، زمینه ‏ى كفر، مبارزه با دین و ضلالت است. «یستحبّون الحیوة الدنیا… و یصدّون… فى ضلال بعید»
2- سرچشمه ‏ى گمراهى‏ها عملكرد خود انسان است.«یستحبّون، یصّدون، یبغون» 3- روحیّه‏ ى كفر، عامل انحراف طلبى است. «ویل للكافرین… یبغونها»
4- گمراهى، درجات و مراحلى دارد. و هر چه عمیق ‏تر شود رجوع به حق مشكل‏ تر مى‏شود.«ضلال بعید»