رضوان

آيه شماره 20 از سوره مبارکه حدید
رضوان
اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً وَ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ
بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى فرو مى‏ برد، سپس خشك مى‏ شود بگونه‏ اى كه آن را زردرنگ مى ‏بينى؛ سپس تبديل به كاه مى ‏شود! و در آخرت، عذاب شديد است يا مغفرت و رضاى الهى؛ و (به هر حال) زندگى دنيا چيزى جز متاع فريب نيست‏.
 1- قرآن، دیدگاه انسان را نسبت به دنیا تصحیح مى‏كند. «و اعلموا انما الحیاة الدنیا»
2- زینت‏هاى دنیا مثل زیورهاى شخصى وخانه وماشین، اگر موجب فخرفروشى و تفاخر گردد، انسان را به دوزخ مى‏كشاند. «زینة وتفاخر… فى الآخرة عذاب شدید»
3- تا لغزش‏ها برطرف نشود، دست‏ یابى به رضوان الهى سخت خواهد بود. «مغفرة من اللّه و رضوان»
4- عذاب شدید، عكس العمل كار خود انسان است، ولى آمرزش و لطف از جانب خداست. «مغفرة من اللّه»،(مغفرت و رضوان را به خدا نسبت داد)