قرآن
آيه شماره ١٢ از سوره مبارکه ابراهیم
صبر در برابر آزار کافران
وَمَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنَا سُبُلَنَاۚ وَلَنَصۡبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيۡتُمُونَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ
و چرا ما بر خدا توكل نكنیم، در حالى كه او ما را به راه هاى (سعادت) ما هدایت كرده است؟ قطعاً ما در برابر هر آزارى كه شما نسبت به ما روا دارید، مقاومت خواهیم كرد و اهل توكّل باید فقط بر خداوند توكّل نمایند.
1- لازمه پیمودن راه خدا، تحمّل سختىهاست. «سبلنا – لنصبرنّ»
2- مؤمن با آزار و شكنجه، از عقیده و عملش دست برنمىدارد. «لنصبرنّ على ما آذیتمونا»
3- كسى مىتواند صبر كند كه تكیه گاهى داشته باشد. «لنصبرنّ… على اللَّه نتوكل»