تو گوئى هر گز از مادر نزادند

تو گوئى هر گز از مادر نزادند

بيا جانا برادر عارفانه

نگاهى كن بر اوضاع زمانه

كه تاگيرى زاحوال جهان پند

شوى دمساز يزدان خردمند

چه بسيار از خداوندان نعمت

شهنشاهان صاحب قدر و صولت

بدنيا مال دنيا را نهادند

تو گوئى هرگز از مادر نزادند

دو صد قرن است كه ذوالقرنين سالار

بزندان لحد باشد گرفتار

ز دارائيش داراى جهان دار

خبر دارى كه چون شد آخر كار

بناگه چون غبارى بر هوا رفت

تنش بر خاك و بر گور فنا رفت

فرو رفته به قعر گور بهرام

به عبرت بين چه شد او را سرانجام

گرفتار اجل چنگيز مغرور

تن تيمور شه شد طعمه مور

هنوز از فاختر فرياد كوكو

بيايد از سرم بام هلاكو

نشانى نيست از ملك ملگكشاه

نه آن كاخش بجا ماند و نه آن جاه

چه شد تخت شهنشاهى قيصر

كجا شد تاج خاقان مظفر

بدنيا مال دنيا را نهادند

تو گوئى هرگز از امدر نزادند