🔷 قرآن با چه ديدى به تاريخ نگاه مى‌كند؟

⭕️ #کلیات_تاریخ

🔷 قرآن با چه ديدى به تاريخ نگاه مى‌كند؟

🔸 تكيه قرآن بر تأثير تعيين‌كننده عوامل اخلاقى، موجب شده كه تاريخ را به‌صورت يک منبع آموزشى مفيد درآورد.
🔸 اگر وقايع تاريخى، يک‌سلسله حوادث تصادفى و اتفاقى باشد و هيچ‌چيز شرط هيچ‌چيز نباشد، تاريخ با افسانه تفاوت نخواهد داشت؛ يک سرگرمى مى‌تواند باشد و غذاى خيال؛ جنبه آموزندگى نخواهد داشت.
🔸 و اگر تاريخ، ضابطه و قاعده داشته باشد، ولى اراده انسانى، نقشى نداشته باشد، تاريخ از جنبه نظرى آموزنده است؛ نه از جنبه عملى. بنا بر اين فرض، آموزش تاريخ، نظير آموزش حوادث دورترين كهكشان‌هاست كه انسان در عين اطلاع كامل، كوچک‌ترين نقشى در تغيير و هدايت و تعيين جهت آنها نمى‌تواند داشته باشد.
🔸 و اگر ضابطه و قاعده داشته باشد و انسان نيز نقش مؤثر داشته باشد و عامل تعيين‌كننده را زور يا زر بدانيم، تاريخ آموزنده است؛ اما آموزنده بدى.
🔸 اما اگر تاريخ را داراى قاعده و ضابطه، و اراده انسان را مؤثر در تحولات تاريخ، و نقش اصيل و نهايى را در سعادت و كمال جامعه، براى ارزش‌هاى اخلاقى و انسانى بدانيم، آن وقت است كه تاريخ، هم آموزنده است و هم مفيد. قرآن با چنين ديدى به تاريخ نگاه مى‌كند.

📗 مجموعه‌آثار استاد شهید مطهری، ج24، ص433

@tarikhbasiratafza

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.