دوستى كم كن تو با اشخاص دون |
تا كه پاى از منجلاب آرى برون |
روتو غزلت بهر خود گيراى جوان |
تا كه سالم ماندت جسم و روان |
وه چه آلام و ستمها ديده ام |
وه چه آزار و محنها ديده ام |
گر رفيقى با توگردد مهربان |
زان حذر كن تا كه برنارى زيان |
روصديقى بهر خود پيدا بكن |
تا كشاند مر تو را اندر جنان |
احمدى در عمر خود يارى نديد |
از كسى هرگز وفادارى نديد |
اى كه باشى دائما در مدرسه |
روز و شب اندر خيال و وسوسه |
سعى كن بهر عمل نى علم خشگ |
تا كنى تحصيل از آهوى مشگ |