به مناسبت آغاز ماه شعبان

به مناسبت آغاز ماه شعبان

سبب عصبانیت امام ؟!!!

داستانک:

اواخر سال ۶۷ روزی به اتاق آقا وارد شدم، دیدم خیلی اوقاتشان تلخ است، من اوقات تلخی ایشان را که دیدم، قدری ساکت نشستم. آقا به من گفتند: «آن مفاتیح را به من بده» بلند شدم و مفاتیح را آوردم. دستکش دست ایشان بود و ورق زدن هم برایشان سخت بود. چون اوقاتشان تلخ بود، هی ورق می ‏زدند ولی آنجایی را که می ‏خواستند پیدا نمی ‏کردند.

یک ساعت به مغرب مانده بود به من گفتند: «من تا حالا خیال می ‏کردم که امروز آخر رجب است و تا حالا اعمال روز آخر ماه رجب را انجام می ‏دادم. حالا فهمیده ‏ام که اول شعبان شده و نمی ‏دانم اصلاً باید چه کار کنم.»

تازه من فهمیدم که عصبانیت ایشان به خاطر این است که از صبح تا حالا اعمال و دعاهای ماه رجب را می‏خوانده ‏اند و حالا که روزنامه آمده متوجه شده ‏اند که اول ماه شعبان است و ماه رجب ۲۹ روز بوده نه سی روز.

آقا هی ورق می‏زدند تا پیدا کردند و به من فرمودند: «این مناجات شعبانیه را بخوانید، خیلی چیزهای عالی در آن هست.»

و بعد آماده شدند که دعا را بخوانند.

منبع: برداشتهایی از سیرۀ امام خمینی، ج سوم، حالات معنوی، به کوشش غلامعلی رجائی، ص۱۰۵. به نقل از آقای میح بروجردی ، نوه امام

#منبرک
@manbarak