آيه شماره 34 از سوره مبارکه اسراء
وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولًا
و به مال يتيم، جز به بهترين راه (كه به نفع يتيم باشد) نزديك نشويد، تا آنكه به حدّ بلوغ ورشدش برسد. (كه آنگاه اموالش را به او بر مىگردانيد) و به پيمان وفا كنيد، كه (در قيامت) از عهد و پيمان سؤال خواهد شد.
تفسیر
اسلام، پشتيبان محرومان، ضعيفان و يتيمان است. «لاتقربوا مال اليتيم»
جاذبهى مال به قدرى زياد است كه نزديك شدن به آن هم گاهى گناه و حرمت را در پى دارد. «لا تقربوا»
تصرّف در مال يتيم مشروط به رعايت بالاترين و پرثمرترين شيوههاست. (اگر منافع يتيم در گردش مال اوست، بايد آن را به كار انداخت، نه آنكه بىتفاوت ماند.) «لاتقربوا… الاّ بالّتى هى احسن»
در تصميمگيرىهاى مالى، بايد منافع و مصالح يتيمان مراعات شود. «الاّ بالّتى هى احسن»
تصرّف نابجا و حيف و ميل اموال يتيمان، ممنوع است. «لاتقربوا… الاّ بالّتى هى احسن»
زمان واگذارى مال يتيم به خود او، وقتى است كه به بلوغ فكرى و اقتصادى و جسمى برسد. «حتّى يبلغ اشدّه»
به پيمانها – هرچه و با هر كه باشد – وفادار باشيم. «اوفوا بالعهد»