بعثت پيامبر (ص)

بعثت پيامبر (ص)
امين قريش در سن چهل سالگي در غار حرا، سرگرم عبادت و غرق تفکّر درنظام آفرينش بود که وحي آغاز گرديد. نخستين آياتي که بر پيامبر نازل گرديد، اين آيات بود: « اَقْرَأْ بَسْمِ رَبِّکَ الَّذِي خَلَقْ، خَلَقَ الاِْنْسانَ مِنْ عَلَقْ … »
دعوت پنهاني
پيامبر گرامي اسلام (ص) ، سه سال تمام به دعوت پنهاني دينش پرداخت. او در اين مدت، به جاي توجه به عموم، به فرد سازي عنايت داشت. مصلحت زمانه ايجاب مي کرد که دعوت خود را آشکار نسازد و با تماس هاي پنهاني، گروهي را به آيين خود دعوت کند. همين دعوت پنهاني، بعدها توانست جمعي را به آيين توحيد، علاقه مند سازد.
سران قريش در مدت سه سال دعوت پنهاني پيامبر اکرم (ص) ، به خوش گذراني عيش و نوش خود، سرگرم بودند. آنان کم و بيش از دعوت پنهاني رسول خدا آگاهي يافته بودند، ولي کوچک ترين واکنشي نشان ندادند و جسارتي نمي کردند؛ زيرا به اين مسأله، چندان اهميت نمي دادند و احساس خطر نمي کردند. البته از دور، ماجرا را پي گيري مي کردند و خبرها را به يکديگر گزارش مي دادند و مي گفتند: «جوان عبدالمطلب از آسمان، سخن مي گويد». پيامبر گرامي نيز بدون شتاب زدگي، در تبليغ آيين خود مي کوشيد. او آيين خود را به هر کس که احساس آمادگي مي کرد، عرضه مي داشت. پيامبر در اين سه سال توانست با تماس هاي خصوصي، هسته ي مرکزي حزب اللّه را تشکيل دهد. سپس به فرمان خدا، روش تبليغ خود را دگرگون ساخت.
دعوت همگاني
پس از انذار خويشاوندان نزديک و گسترش خبر نبوّت محمد در سطح مکه، تعرض قريش به رسول اکرم (ص) آغاز گرديد. هنگامي که قريش جدّي بودن خطر اين مسأله را براي عقايد پوشالي و منافع مادي خود، دريافتند سيل تهمت ها را روانه ي آن حضرت ساختند. همه ي اين حرکت هاي مزوّرانه که منشأيي جز حسد و ديگر رذايل اخلاقي نداشت، براي کوچک جلوه دادن مکتب پيامبر و درهم کوبيدن شخصيت او، صورت مي گرفت. از اين هنگام، پيامبر نيز مأموريت يافت آشکارا، مردم را به آيين توحيد دعوت کند و از استهزاي مشرکان نهراسد. خداوند در اين باره فرمود: «مأموريت خود را آشکار ساز و از مشرکان کناره گير. ما تو را از شرّ دشمن استهزاگر، حفظ مي کنيم.».

http://www.hawzah.net، با تخليص