فصل 20. سعادت و شقاوت در روايات

فصل 20. سعادت و شقاوت در روايات
1 – در ((كافى )) با سند خود از مولايمان امام باقر عليه السلام روايت كرده كه : اگر مردم مى دانستند كه خداوند چگونه اين آفريدگان را آفريده ، هرگز كسى ديگر را سرزنش نمى كرد.⁽⁴⁸⁸⁾
2 – و با سند خود از مولايمان امام صادق عليه السلام كه : از آن حضرت پرسش شد: شقاوت و بدبختى از كجا به گنهكاران مى رسد تا آنجا كه خداوند در علم خود براى آنها به سبب عملشان حكم به عذاب نموده است ؟
فرمود: اى پرسشگر، خداوند چنين (دانسته و) حكم كرده كه هيچ يك از آفريدگانش نمى تواند به حق او قيام نمايد. چون چنين حكم فرموده ، دوستان خود را نيروى معرفت خويش بخشيده و بار سنگين عمل به حقيقت آنچه را كه آنها اهل و سزاوار آنند از دوش آنان برداشته ؛ و گنهكاران را نيروى بر گناهشان بخشيده به خاطر آنكه از گذشته به حال آنان علم داشته و طاقت قبول فرمان خود را از ايشان بازداشته است ، در نتيجه با آنچه برايشان در علم خدا گذشته روبرو مى گردند و نمى توانند حالى براى خود فراهم آورند كه از عذاب خدا نجاتشان دهد، زيرا علم خدا سزاوارتر به تحقق يافتن . و اين است معناى ((خواست آنچه خواست ))، و اين راز اوست .⁽⁴⁸⁹⁾

3 – و با سندش از آن حضرت كه : خداوند خوشبختى و بدبختى را آفريد پيش از آنكه آفريدگانش را بيافريند، پس هر كه را خدا خوشبخت آفريده هرگز او را دشمن ندارد، و اگر كار بدى كند عمل او را دشمن مى دارد نه خودش را، و هر كه شقى و بدبخت باشد، خداوند هرگز او را دوست ندارد، و اگر كار نيكى كند عملش را دوست مى دارد و خودش را به خاطر سرانجامش دشمن مى دارد. پس هرگاه خدا چيزى را دشمن بدارد هرگز دوستش نخواهد داشت .⁽⁴⁹⁰⁾
4 – و با سند صحيح خود از آن حضرت كه : ((از جمله چيزهايى كه خداوند به موسى عليه السلام وحى كرد و در تورات بر او نازل فرمود اين بود كه : منم خدا، معبودى جز من نيست ، خلق را آفريدم و خير را، و آن را بر دست هر كه دوست دارم روان ساختم . پس خوشا حال كسى كه آن را بر دست او روان ساختم . و منم خدا، معبودى جز من نيست ، خلق را آفريدم و شر را، آن را بر دست هر كه خواستم روان ساختم . پس بدا به حال كسى كه آن را بر دست او روان ساختم .))
و در روايت ديگرى است : و بدا به حال كسى كه گويد: چرا چنين و چرا چنان ؟!⁽⁴⁹¹⁾
5 – و از پيامبر صلى الله عليه و آله كه : بدبخت كسى است كه در شكم مادرش بدبخت است ، و خوشبخت كسى است كه در شكم مادرش ‍ خوشبخت است ⁽⁴⁹²⁾ و اخبار در اين معما فراوان است .