فصل 6. پيامبران صاحب شريعت هر كدام دوازده وصى داشته اند
يكى از محققان گفته است : بدان كه پيامبران صاحب شريعت از زمان آدم تا حضرت محمد صلى الله عليه و آله شش تن بوده اند، هر كدام براى مدتى يك شريعت آورده است ، نخستين شريعت فاتحه آنها بود و آخرين شريعت خاتمه آنها؛ و شريعتهاى ميانى ، دومى اولى را نسخ مى كرد تا خاتمه فاتحه شود و فاتحه خاتمه . (985) و پيامبر صلى الله عليه و آله به همين مطلب اشاره دارد در ذكر گردش زمان كه فرمود: ((زمان گردش نموده و به صورت اولش در روزى كه خداوند آسمانها و زمين را آفريد بازگشته است .)) (986)
آن شش پيامبر عبارتند از: آدم ، نوح ، ابراهيم ، موسى ، عيسى و محمد – صلوات الله عليهم اجمعين – و هر كدام دوازده وصى داشته اند كه در زمانهاى دور و نزديك بدو متصل بوده اند و سخن او را حفظ مى كرده و شريعت او را به پا مى داشته اند، و اين امر تا زمانى كه تكليف باقى است ادامه دارد.
و وصى همان حجت پس از آن پيامبر است و امام ناطقى است كه از تاءويل كتاب صامت سخن مى گويد، شريعت را حفظ مى كند، حدود را اجرا مى سازد، مرزها را مى بندد و دست ظالم را از سر مظلوم كوتاه مى نمايد.
شريعت فاتحه شريعت آدم عليه السلام است و اوصيايش دوازده نفرند: شيث ، هابيل ، قينال ، ميسم (نيسم ) شيسم ، قادس ، قيدق (قيدرق ) ايمنح ، اينوخ ، ادريس ، دينوخ ، ثاخور.
شريعت دوم شريعت نوح عليه السلام است و اوصيايش دوازده نفرند: سام ، يافث ، ارشخ ، فرشخ ، فاقو، شالح ، هود، صالح ، ديمنح ، معدل ، وريخا، هجان .
شريعت سوم شريعت ابراهيم عليه السلام است و اوصيايش دوازده نفرند: اسماعيل ، اسحاق ، يعقوب ، يوسف ، ايلون ، ايتم ، ايوب ، زينون ، دانيال اكبر، اينوخ ، اناخا، ميدخ .
شريعت چهارم شريعت موسى عليه السلام است و اوصيايش دوازده نفرند: يوشع ، عروف ، فيدوف ، عزير، اريسا، داود، سليمان ، آصف ، اتواخ ، مينقا، ارون ، واعث .
شريعت پنجم شريعت عيسى عليه السلام است و اوصيايش دوازده نفرند: شمعون ، عروف ، فيدق (فيدوف ) عبير (عسير)، زكريا، يحيى ، اهدى ، مشحا، طالوت ، قس ، استين ، بحير راهب .
شريعت ششم شريعت محمد صلى الله عليه و آله است و اوصيايش دوازده نفرند: اميرالمؤ منين على بن ابى طالب ، حسن زكى ، حسين شهيد، على زين العابدين ، محمد باقر، جعفر صادق ، موسى كاظم ، على بن موسى الرضا، محمد تقى ، على نقى ، حسن عسكرى ، مهدى قائم كه اوصيا بدو ختم مى گردند و مجموعا هفتاد و دو وصى براى شش پيامبرند.
پس اگر ميان وصى متصل به پيامبر متصل به خدا و وصى ديگر، زمانى فاصله افتاد، مردانى كه به شريعت آن پيامبر و ايمان آن وصى ايمان آورده اند آن وصيت را حفظ مى كنند و پيوسته به طور پنهانى آن را دست به دست مى گردانند تا خداوند آن را آشكار سازد. زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده است : ((و اگر از دنيا جز يك روز نمانده باشد، بى شك خداوند آن روز را چندان طولانى مى كند تا مردى از اولاد مرا كه همنام و هم كنيه من است بيرون آورد كه زمين را از عدل و داد پر كند چنانكه از ظلم و جور پر شده باشد)). (987)
و در كتاب ((اكمال الدين )) آمده است : اوصياى پيامبران پيش از پيامبر ما صلى الله عليه و آله همه پيامبر بودند، پس هر وصيى كه به وصيت حجت قبل از خود قيام مى نمود – از وفات آدم تا عصر پيامبر ما صلى الله عليه و آله – پيامبر بود، و اوصياى پيامبر ما صلى الله عليه و آله پيامبر نبودند، زيرا خداوند محمد صلى الله عليه و آله را از روى كرامت و فضيلت ، خاتم نام پيامبرى قرار داده است . (988)