بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 16 از سوره مبارکه حديد
أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ
آيا براى كسانى كه ايمان آوردهاند، زمان آن نرسيده كه دلهايشان براى ياد خدا و آنچه از حق نازل شده، نرم و فروتن گردد و مانند كسانى نباشند كه پيش از اين، كتاب آسمانى به آنان داده شد، پس زمان طولانى بر آنان گذشت و دلهايشان سخت گرديد و بسيارشان فاسق گشتند؟
براى دعوت به خشوع، از اهرم ايمان استفاده كنيد. (شما كه ايمان داريد چرا خشوع نداريد؟) «الم يأن للذين آمنوا أن تخشع قلوبهم»
ذكر خدا و تلاوت آيات قرآنى، زمينهساز خشوع قلب است. «تخشع قلوبهم لذكر اللّه و ما نزل من الحقّ»
ياد الطاف الهى و ياد عفو و قهر و سنّتهاى او، وسيلهى خشوع است. «ان تخشع قلوبهم لذكر اللّه»
از تاريخ پيشينيان عبرت بگيريم. «و لايكونوا كالّذين…»
تداوم غفلت، سبب سنگدلى مىشود. «فطال عليهم الامد فقست قلوبهم»
سنّتهاى الهى براى همه امّتها يكسان است. «و لايكونوا كالّذين… من قبل»
از مهلت دادن الهى سوء استفاده نكنيم. «فطال عليهم الامد فقست قلوبهم»
سنگدلى، زمينه فسق و گناه است. «فقست قلوبهم و كثير منهم فاسقون»
ابزار هدايت به تنهايى كافى نيست، آمادگى روحى لازم است. «اوتوا الكتاب… فقست قلوبهم..»
