آيه شماره 20 از سوره مبارکه حديد
اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ
بدانيد كه زندگانى پستِ دنيا، چيزى جز بازى و سرگرمى و زينتطلبى و فخر فروشى در ميان خود و افزونطلبى بر همديگر در اموال و فرزندان نيست، همانند بارانى كه گياه آن، كشاورزان را به شگفتى وا دارد، سپس خشك شود و آن را زرد بينى، سپس كاه شود و در آخرت، عذابى شديد (براى گنهكاران) و مغفرت و رضوانى(براى اطاعتكنندگان) از جانب خداوند است و زندگانى دنيا جز كالاى فريبنده نيست.
شناخت حقيقت دنيا، به دقّت و ژرف نگرى نياز دارد. «اعلموا»
قرآن، ديدگاه انسان را نسبت به دنيا تصحيح مىكند. «و اعلموا انما الحياة الدنيا»
زيبايىهاى دنيا زودگذر است. «و زينة… تراه مصفرّاً»
دنيا، همواره بهار و پاييز دارد و هرچه رنگ دنيا داشته باشد، گرفتار برگريزان است. «أعجب الكفّار نباته ثمّ يهيج فتراه مصفرّا ثمّ يكون حطاماً»
بازى وسرگرمى، ويژگى زندگى دنياست ولى اگر در مسير درست قرار نگيرد، به عذاب آخرت مىرسد. «لعب و لهو… أعجب الكفّار… و فى الاخرة عذاب شديد»
زينتهاى دنيا مثل زيورهاى شخصى وخانه وماشين، اگر موجب فخرفروشى و تفاخر گردد، انسان را به دوزخ مىكشاند. «زينة وتفاخر… فى الآخرة عذاب شديد»
كثرت فرزند وافزايش جمعيّت، در صورتى ارزش است كه به كثرتِ دوزخيان منجر نشود و فرزندان، با تربيت درست بزرگ شوند. «تكاثر فى… الاولاد… و فى الآخرة عذاب شديد»
دنيا براى عدهاى موجب فريب و كيفر است، «فى الاخرة عذاب شديد» براى مؤمن، اسباب رشد و تكامل و كسب مغفرت و رضوان الهى است. «انما الحياة الدنيا… و مغفرة من اللّه و رضوان»
تا لغزشها برطرف نشود، دستيابى به رضوان الهى سخت خواهد بود. «مغفرة من اللّه و رضوان»
عذاب شديد، عكس العمل كار خود انسان است، ولى آمرزش و لطف از جانب خداست. «مغفرة من اللّه»،(مغفرت و رضوان را به خدا نسبت داد)
بايد انسان بين بيم و اميد باشد. «عذاب شديد و مغفرة من اللّه و رضوان»
در تعليم و تربيت، سه اصل لازم است: تبيين، تمثيل و نتيجهگيرى. «اعلموا» براى تبيين است، «كمثل غيث» براى تمثيل و «عذاب شديد و مغفرة» نتيجهگيرى است.