حضرت زهرا (ع) نمونه يک بانوي فدارکار در زندگي خانوادگي
حضرت فاطمه زهرا (ع) حدود نه سال با حضرت علي (ع) زندگي کرد . او در اين مدت نه تنها علي (ع) را ناخشنود نکرد، بلکه همواره مايه نشاط و خشنودي علي (ع) مي شد و اندوه علي با ديدار فاطمه برطرف مي گشت . در اين راستا حضرت علي (ع) مي فرمايد: «به خدا سوگند! من هرگز زهرا (ع) را خشمگين نکردم و او نيز مرا خشمگين نکرد و هيچ گاه موجب ناخشنودي من نشد . من هرگاه به چهره زهرا (ع) نگاه مي کردم، هرگونه غم و اندوه از من برطرف مي شد (5) » .
روزي پيامبر (ص) از علي پرسيد: «زهرا را چگونه همسري يافتي؟» .
علي در پاسخ عرض کرد: «نعم العون علي طاعة الله » (6) : «او را در راستاي اطاعت خداوند، ياوري نيکو يافتم » .
بي توقعي زهرا (ع) از همسرش علي (ع) در حدي بود که در طول نه سال زندگي مشترک همسري، حتي براي يکبار، تقاضاي مادي از علي (ع) نکرد . روزي به خانه حضرت زهرا (ع) غذا نرسيد، حضرت زهرا (ع) اندوخته غذايي خود را به کودکان گرسنه اش داد و خود شب را گرسنه به سر برد . علي (ع) بامداد آن شب از حضرت زهرا (ع) تقاضاي غذا کرد، حضرت زهرا (ع) ماجرا را به عرض علي (ع) رسانيد . علي (ع) فرمود: «در چنين وضعي چرا به من نگفتي تا به جستجوي غذا بپردازم؟» فاطمه (ع) در پاسخ گفت: «اني لاستحيي من الهي ان تتکلف نفسک ما لا تقدر عليه » (7) : «من از خدايم شرم کردم که موجب شوم تا شما خود را در فشار قرار دهي و بر چيزي که مقدورت نيست، خود را به زحمت افکني » .
5) کشف الغمه: ج 1، ص 491 و 492 .
6) بحارالانوار: ج 43 ص 156 و 157 .
7) ماخذ قبل: ج 2، ص 27 و 28 .
بانوي نمونه ( درسهايي از مکتب اسلام ، شماره 6 ، ص 81 )