بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
پاسخ به شبهه مطلاق بودن حضرت(ع)
مي‌توان گفت مهمترين ايراد و اشکالي که به امام حسن(ع) گرفته شده، ازدواج‌هاي مکّرر ايشان مي‌باشد. در روايات متعدد که در مجامع روايي شيعه نيز وجود دارد، از آن حضرت با عنوان «مِطلاق» ياد شده است، يعني فردي که بسيار زن مي‌گرفته و طلاق مي‌داده است.
به اين شبهه به دو شکل پاسخ گفته شده است:
پاسخ اول: ريشه‌ي اين ازدواج‌ها تقاضاي زناني بوده که جهت تيمّن و تبّرک مي‌خواستند به عقد امام حسن(ع) در‌آيند تا به نوعي عروس پيامبر اکرم(ص) محسوب و به ايشان منتسب شوند. يعني در اين ازدواج و طلاق‌هاي مکرر هيچ انگيزه‌ي جنسي وجود نداشته و فقط به صورت جاري شدن عقد و سپس طلاق بوده و اين کار به شکل مسالمت‌آميزي صورت مي‌گرفته است. اين پاسخ مي‌تواند توجيه مناسبي براي اين دسته از روايات و شبهه‌ي فوق باشد.
پاسخ دوم: اگر با نگاه درستي به موضوع توجّه شود، نمي‌توان اين‌گونه روايات و شبهه‌ي مطرح را پذيرفت، زيرا اگر چنين مسئله‌اي واقعيّت داشت، معاويه با آن دستگاه وسيع تبليغاتي که در اختيار داشت، از اين موضوع به بهترين شکل براي تخطئه‌ي شخصيت امام حسن(ع) بهره مي‌برد، در حالي که در تاريخ هيچ موردي در اين زمينه يافت نمي‌شود. از سوي ديگر اين روايات همگي مربوط به بعد از امام حسن(ع) بوده و در زمان حيات ايشان چنين سخناني نقل نشده است.
از سوي ديگر با توجه به فرهنگ آن زمان که تعدّد همسر و فرزندان زياد رواج داشت، اگر امام حسن(ع) اين تعداد همسر داشته، چرا از ايشان فرزندان زيادي به جاي نمانده است؟
پاسخ اول هر چند توجيه مناسبي براي شبهه است، ولي به راحتي قابل پذيرش نيست، زيرا اگر چنين کاري ستوده و خوب است، چرا اين کار در مورد ديگر امامان اتفاق نيفتاده است؟بنابراين بهترين پاسخ براي اين شبهه، رد اين سخنان و روايات با توجه به دلايل مذکور مي‌باشد.
http://www.tebyan-zn.ir/Religion_Thoughts.html
