آيه شماره 122 از سوره مبارکه آل عمران

آيه شماره 122  از سوره مبارکه آل عمران
همت بزرگ

إِذْ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمْ أَن تَفْشَلاَ وَاللّهُ وَلِيُّهُمَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
آن هنگام كه دو گروه از شما بر آن شدند كه سستى ورزند با آنكه خدا ياورشان بود و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند
خداوند از تصمیمات ما آگاه است و پیامبرش را از افكار مردم آگاه مى‏سازد. «اذ همّت»
روزهاى سخت و تجربه از آنها را فراموش نكنید. «اذ همّت»
همه‏ى كسانى كه به جبهه جنگ مى‏روند یكسان نیستند. «طائفتان… ان تفشلا»
وجود عناصر سست بنیاد در جبهه‏ها، عامل شكست و خطر است. «تفشلا»
اگر انسان تحت ولایت خدا نباشد، سست مى‏شود. «ان تفشلا واللّه ولیّهما»
خداوند مؤمنان را به حال خود رها نمى‏كند و در مواقع حساس دست آنان را مى‏گیرد. «واللّه ولیّهما»
فكر گناه، اگر به مرحله‏ى عمل نرسد، انسان را از تحت ولایت الهى خارج نمى‏كند. «همّت… واللّه ولیّهما»
یگانه داروى سستى، توكّل بر خداست. كه این دارو تنها در دست مؤمنان است. «وعلى اللّه فلیتوكّل المؤمنون»
توكّل بر خداوند، عامل پیروزى است. «همّت… ان تفشلا واللّه ولیّهما و على اللّه فلیتوكّل»

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.