بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 122 از سوره مبارکه آل عمران
همت بزرگ
إِذْ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمْ أَن تَفْشَلاَ وَاللّهُ وَلِيُّهُمَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
آن هنگام كه دو گروه از شما بر آن شدند كه سستى ورزند با آنكه خدا ياورشان بود و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند
خداوند از تصمیمات ما آگاه است و پیامبرش را از افكار مردم آگاه مىسازد. «اذ همّت»
روزهاى سخت و تجربه از آنها را فراموش نكنید. «اذ همّت»
همهى كسانى كه به جبهه جنگ مىروند یكسان نیستند. «طائفتان… ان تفشلا»
وجود عناصر سست بنیاد در جبههها، عامل شكست و خطر است. «تفشلا»
اگر انسان تحت ولایت خدا نباشد، سست مىشود. «ان تفشلا واللّه ولیّهما»
خداوند مؤمنان را به حال خود رها نمىكند و در مواقع حساس دست آنان را مىگیرد. «واللّه ولیّهما»
فكر گناه، اگر به مرحلهى عمل نرسد، انسان را از تحت ولایت الهى خارج نمىكند. «همّت… واللّه ولیّهما»
یگانه داروى سستى، توكّل بر خداست. كه این دارو تنها در دست مؤمنان است. «وعلى اللّه فلیتوكّل المؤمنون»
توكّل بر خداوند، عامل پیروزى است. «همّت… ان تفشلا واللّه ولیّهما و على اللّه فلیتوكّل»
