آيه شماره 102 از سوره مبارکه انعام
توحید در معبود
ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ
اين استخدا پروردگار شما هيچ معبودى جز او نيست آفريننده هر چيزى است پس او را بپرستيد و او بر هر چيزى نگهبان است
آفریدگار جهان، توانمند است ونیازى به همسر وفرزند ندارد. «بدیعالسموات»
خدایى را كه قرآن معرفى مىكند، با خدایى كه دیگران عقیده دارند مقایسه كنید. «ذلكم اللَّه»
در عقیدهى اسلامى، آفریدگار و پروردگار یكى است. «ربّكم… خالق كلّ شىء» (امّا مشركین، خالق را اللَّه مىدانند، ولى عقیده به چندین ربّ دارند).
خالقیّت مطلقهى خدا، دلیل توحید است. «لا اله الاّ هو خالق كلّ شىء»
هم آفرینش به دست خداست، هم بقا و ثبات هر چیز به ارادهى اوست. «خالق – وكیل»
ربوبیّت وخالقیّت خدا، فلسفهى پرستش است. «ربّكم… خالق كلّشىء فاعبدوه»