بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 27 از سوره مبارکه ص
بازگشت به سرآغاز هستی
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَآءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلاً ذَلِكَ ظَنُّ
الَّذِينَ كَفَرُواْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ النَّارِ
و ما آسمان و زمين و آن چه را ميان آنهاست بيهوده نيافريديم، اين، پندار كسانى است كه كفر ورزيدند، پس واى از آتش (دوزخ) بر كسانى كه كافر شدند!
در جهان بينى الهى، آفرينش هدفدار است. «ما خلقنا… باطلا» و در بينش غير الهى، آفرينش بى هدف است. «ذلك ظن الّذين كفروا»
چون نظام هستى بر اساس حقّ است پس داورى نيز بايد بر اساس حقّ باشد تا نظام قانون با نظام آفرينش همسو باشند. «فاحكم… بالحقّ… و ما خلقنا… باطلا»
در تمام هستى، هيچ ذرّهاى بيهوده خلق نشده است. «ما خلقنا السماء و الارض و ما بينهما باطلا»
كفّار براى اعتقادات خود دليل ندارند بلكه تكيهگاهشان ظن و گمان است. «ظن الّذين…»
چون آفرينش هدفدار است، هرگز رها نمىشود و تا روز قيامت و رسيدن مؤمن و مفسد به پاداش و كيفر ادامه دارد. «و ما خلقنا… باطلا… فويل للّذين كفروا من النار»
