آيه شماره 41 از سوره مبارکه زمر
بازتاب اعمال
إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى
فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم
بِوَكِيلٍ
ما اين كتاب را براى [رهبرى] مردم به حق بر تو فروفرستاديم پس هر كس هدايتشود به سود خود اوست و هر كس بيراهه رود تنها به زيان خودش گمراه مىشود و تو بر آنها وكيل نيستى
قرآن در زمان پیامبر به صورت كتاب بوده است. «انزلنا علیك الكتاب»
نزول كتاب براى همه مردم است. «للناس»
هم مطالب قرآن سراپا حقّ است و هیچ گونه تحریف و باطلى در آن راه نیافته است و هم نزول چنین كتابى، لازم و سزاوار و حقّ است. «بالحقّ»
انسان در انتخاب راه آزاد است. «مَن اهتدى – مَن ضلّ»
خدا و رسول به ایمان ما نیازى ندارند. «فمن اهتدى فلنفسه…»
وظیفهى پیامبر ابلاغ است، نه اجبار. (حتّى انبیا حقّ تحمیل عقیده ندارند). «و ما انت علیهم بوكیل»
هدایت واقعى و كامل تنها در سایه كتاب آسمانى است. «انا انزلنا علیك الكتاب… فمن اهتدى»
خداوند پیامبرش را در برابر سرسختى كفّار، دلدارى و تسلّى مىدهد. «و ما انت علیهم بوكیل»