آيه شماره 6 از سوره مبارکه شوری
در نزد غیر او خبری نیست
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَولِيَاء اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنتَ
عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ
و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى
پذیرش توبه گناهكاران و عفو آنان تنها در اختیار خداوند است. «و هو الّذى»
در اسلام بن بست وجود ندارد و راه بازگشت همواره باز است. «یقبل التوبة»
خداوند تمام گناهان را مىبخشد. «یعفوا عن السیّئات» (كلمه «سیّئات» جمع همراه الف و لام است یعنى همه گناهان)
خداوند با وعده عفو، منحرفان را به توبه تشویق مىكند. «یقبل التوبة… یعفوا عن السیّئات»
توبه باید همراه تغییر در رفتار و گفتار باشد و گرنه نوعى تظاهر و ریاكارى است كه خدا مىداند. «و یعلم ما تفعلون»