آيه شماره 4 از سوره مبارکه تحریم
یاری پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم با صالح المؤمنین علیه السلام « ولادت حضرت علی علیه السلام »
إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ
فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ
بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ
اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه كنيد [بهتر است] واقعا دلهايتان انحراف پيدا كرده است و اگر عليه او به يكديگر كمك كنيد در حقيقتخدا خود سرپرست اوست و جبرئيل و صالح مؤمنان [نيز ياور اويند] و گذشته از اين فرشتگان [هم] پشتيبان [او] خواهند بود
به خاطر یك خلاف، همه را زیر سؤال نبرید. «تتوبا» (دو نفر باید توبه كنند، نه همه.)
براى افراد شرمنده، راه بازگشت و توبه را باز كنید. «ان تتوبا» البتّه براى هر گناهى توبهاى لازم است.
شنیدن راز نیز ممنوع است. خداوند به گوینده و شنونده، هردو مىفرماید: توبه كنید. «تتوبا»
خداوند، هم مولاى همه است و هم مولاى شخص پیامبر. در آیه دوم فرمود: «و اللّه مولاكم» و در این آیه در خصوص پیامبر مىفرماید: «هو مولاه»
نام برجستگان را برجسته كنید. با این كه جبرئیل از فرشتگان است، امّا نامش جداگانه برده شده است. «جبریل… و الملائكة»
گاهى یك حادثه و جرقّه، بیانگر یك جریان است. فاش كردن یك راز، جزئى بود، ولى خداوند آن را یك توطئه قلمداد كرد. «تظاهرا علیه»
همسرى و همنشینى، نشانه همفكرى و همدلى نیست. «ازواجه… تظاهرا علیه»
توبه تنها اظهار پشیمانى با زبان نیست، توبه واقعى بازگشت دل گنهكار است. «تتوبا… صغت قلوبكما»
مهمتر از انحراف در عمل، انحراف روح و دل است. ابتدا فكر و دل انسان منحرف مىشود، سپس مرتكب خلاف مىشود. «صغت قلوبكما»
كسانىكه رازى را بىدلیل افشا مىكنند، اگر توبه نكنند، توطئهگرند. «ان تتوبا… تظاهرا علیه»
در برابر توطئه علیه پیامبر و مكتب، تمام نیروها باید بسیج شوند. «تظاهرا علیه… هو مولاه و صالح المؤمنین و الملائكة… ظهیر»
حق، هیچگاه تنها نمىماند. «هو مولاه و جبریل و صالح المؤمنین و…»
صالح بودن، انسان را در كنار فرشتگان مقرّب الهى قرار مىدهد. «جبریل و صالح المؤمنین»
فرشتگان، یاور پیامبر در برابر توطئهها هستند. «و الملائكة بعد ذلك ظهیر»
امدادهاى الهى، همه جانبه، ظاهرى و غیبى است. «صالح المؤمنین و الملائكة»