بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 26 از سوره مبارکه انفال
یادآوری روزهای سخت
وَاذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الأَرْضِ تَخَافُونَ
أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ
الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و به ياد آوريد هنگامى را كه شما در زمين گروهى اندك و مستضعف بوديد مى ترسيديد مردم شما را بربايند پس [خدا] به شما پناه داد و شما را به يارى خود نيرومند گردانيد و از چيزهاى پاك به شما روزى داد باشد كه سپاسگزارى كنيد
یادآورى روزهاى ناتوانى و روزهاى یارى خداوند، مایهى دور شدن از فتنههاست. «واتّقوا فتنة – واذكروا»
در ابتدا تعداد مسلمانان، بسیار كم بود. (كلمه «قلیل» به جاى «قلیلون»، تأكید بر كم بودن است)
مسلمانان در مكّه تا پیش از هجرت به مدینه، دائماً ترس و دلهره داشتند. «تخافون» (فعل مضارع، نشانهى استمرار است)
در راه حقّ، از كمى نفرات وناتوانى وآوارگى نهراسیم، «واذكروا اذ انتم قلیل» كه یارى خداوند حتمى است. «فاواكم و ایّدكم…»
امنیّت «فاواكم»، توان رزمى و پیروزى «ایّدكم بنصره» و بهبود امكانات اقتصادى «رزقكم من الطیّبات»، از نعمتهاى ویژه الهى مىباشد.
یادآورى روزهاى ضعف و مقایسه آن با روزهاى پیروزى، مایهى شكرگزارى و عشق و توكّل به خداوند است. «واذكروا… لعلّكم تشكرون»
در سایهى ایمان، خداوند به گروه اندكِ ضعیفِ هراسناك، عزّت و قدرت و مكنت مىبخشد. (كلّ آیه)
