آيه شماره 60 از سوره مبارکه یونس
رحمت خدا در قیامت
وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ
اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَشْكُرُونَ
و كسانى كه بر خدا دروغ مىبندند روز رستاخيز چه گمان دارند در حقيقتخدا بر مردم داراى بخشش است ولى بيشترشان سپاسگزارى نمىكنند
افترا بستن به خداوند، مجازات دارد. نباید به مهلت دادن خدا در دنیا مغرور شویم و از دادگاه قیامت غفلت كنیم. «وما ظنّ الذین…»
تحریم نعمتهاى حلال الهى، هم محرومیّت دنیوى دارد، هم شرمندگى و عقوبت در قیامت. «ما ظنّ الّذین یفترون…یوم القیامة»
در بهرهمندى از نعمتهاى الهى، نه افراط باید كرد، نه تفریط. نه غرق شدن در شهوتها و مادیّات، نه پرهیز از نعمتها ومحروم بودن از كامیابىهاى حلال. «اللّه لذو فضل على الناس»
نعمتها، فضل خداست نه طلب ما، پس باید سپاسگذار باشیم. «اللّه لذو فضل… لایشكرون»
تحریم حلالهاى الهى، نوعى ناسپاسى است. «لایشكرون»